Κύριε διευθυντά
Η ελληνική ενόργανη γυμναστική, ενώ είχε κατακτήσει έξι μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896, και ενώ το άθλημα συνέχιζε να περιλαμβάνεται σε όλες τις μετέπειτα Ολυμπιάδες, από το 1896 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1960, βρέθηκε (στην Ελλάδα) σε μια καθοδική πορεία, για να μην πούμε ότι περιέπεσε σε μαρασμό. Η εικόνα αυτή άλλαξε ριζικά με την επανεμφάνιση Ελλήνων αθλητών το 1988 στη Σεούλ και κυρίως το 1996 πλέον, στην Ατλάντα. Για τη δική μου λογική και επειδή και στον αθλητισμό δεν γίνονται θαύματα ούτε παρθενογενέσεις υπάρχουν, αυτή η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί, εάν τα τριάντα (30) αυτά χρόνια που μεσολάβησαν και καταγράφηκαν ως παρακμιακά για το υπέροχο αυτό άθλημα, ήταν όντως μια τελείως νεκρή περίοδος. Ενα δημοσίευμα το οποίο θα παραθέσω προσθέτει μια ψηφίδα στο ιστορικό κενό του αθλήματος, από το 1960 έως το 1988, ολυμπιακό έτος της Σεούλ.
Στο τεύχος του περιοδικού Γυμναστική και Αθλητισμός –Εκδοσις Ενώσεως Γυμναστών Ελλάδος, τεύχος Μαΐου 1964, σελ. 2– διαβάζουμε: «Επ’ ευκαιρία της επισκέψεως εις Αθήνας της Δδος Τσάπο Ν., καθηγήτριας της Σχολής Σωματικής Αγωγής της Βουδαπέστης και πρωταθλητρίας της Ουγγαρίας εις την γυμναστικήν του Ολυμπιακού Προγράμματος και των επιδείξεών της εις την Ε.Α.Σ.Α. και την Σχολήν Αναβρύτων, θα επιθυμούσαμε να συγχαρούμε τον Ελληνα καθηγητήν της Σωματικής Αγωγής του Κολλεγίου Αθηνών και προπονητήν της αθλητικής γυμναστικής του Π.Α.Ο. κ. Ιωάννην Κουτούζην διά την πρωτοπόρον εργασίαν του.
Κατά την επίδειξιν της Δδος Τσάπο, ο κ. Κουτούζης παρουσίασε ένα θαυμάσια γυμνασμένο τμήμα του Π.Α.Ο. στο δίζυγο και μονόζυγο.
Το γεγονός αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα διότι ένας νέος συνάδελφος σημειώνει τα πρώτα βήματα της αναβιώσεως εις τον τόπον μας ενός αθλήματος, το οποίον ανέδειξε πολλούς Ελληνας Ολυμπιονίκας, κατά τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνας (Πετμετζάς 3ος στο μονόζυγο, Μητρόπουλος 1ος και Περσάκης 3ος στους κρίκους»)…
Συμπληρωματικές, προσωπικές πληροφορίες: στο μοναδικό τότε κλειστό γυμναστήριο του «Βασιλικού Σχολείου» Αναβρύτων παραβρέθηκε όλος ο γυμναστικός κόσμος της εποχής, ανάμεσα στους οποίους και ο ΓΓΑ Καλφαρέτζος. Αποτέλεσμα αυτής της παρουσίας και ενημέρωσης του γενικού γραμματέα ήταν η άμεση εκδήλωση ουσιαστικού ενδιαφέροντος από την επίσημη πολιτεία. Προκηρύχθηκε υποτροφία του ΙΚΥ για την ενόργανη γυμναστική στη Γερμανία, πατρίδα του Φρίντριχ-Λούντβιχ Γιαν, «πατέρα της γυμναστικής». Τέλος μνημονεύω με σεβασμό το όνομα του αείμνηστου Απόστολου Νικολαΐδη, β΄ αντιπροέδρου του τότε «Μεγάλου Παναθηναϊκού» (επί προεδρίας Ιωάννη Μοάτσου) με την παρότρυνση και την υποστήριξη του οποίου (με ανύπαρκτα μέσα) ξεκίνησα τις πρώτες προσπάθειες για την αναβίωση του αθλήματος.
Ιωαννης Κουτουζης, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής του Κολλεγίου Αθηνών, γυμναστής ομάδων του ΠΑΟ (1962-1983)