Για τον αείμνηστο Ιωάννη Γεωργάκη

Για τον αείμνηστο Ιωάννη Γεωργάκη

Κύριε διευθυντά

Το Ιδρυμα Ωνάση κατακρίνεται μέσω του Τύπου και των social media για την –ίσως– ατυχή επιλογή του να χορηγήσει τη φωτιστική εγκατάσταση κατά μήκος της λεωφόρου Βασ. Σοφίας. Η απάντηση της διευθύνουσας της Στέγης –τμήματος του Ιδρύματος Ωνάση– δυστυχώς πολλαπλασίασε τα αρνητικά σχόλια. Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει: αλαζονική αντίληψη και αυθαίρετη οικειοποίηση του δημόσιου χώρου.

Με τετραετή υποτροφία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Α.Σ. Ωνάσης σπούδασα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου (1989-1993). Πρόεδρος του ιδρύματος τότε ήταν ο αείμνηστος καθηγητής Ιωάννης Γεωργάκης, ακαδημαϊκός, στενός συνεργάτης του Αριστοτέλη Ωνάση και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδος: είχε διατελέσει πρώτος πρέσβης της χώρας μας στο Βατικανό, γραμματέας του αντιβασιλέως Δαμασκηνού και τοποτηρητής του στην υπογραφή της συνθήκης της Βάρκιζας που σφράγισε το πρώτο μέρος του Εμφυλίου. Στον Ιω. Γεωργάκη ανέθεσε ο Αρ. Ωνάσης τον σχεδιασμό και τη διαχείριση του κληροδοτήματος εις μνήμην του αδικοχαμένου γιου του.

Ο διακριτικός πρώτος πρόεδρος του ιδρύματος δεν ήταν άνθρωπος της δημοσιότητας. Προτιμούσε να χτίσει αθόρυβα μέσω του προγράμματος υποτροφιών μια μακράς διάρκειας αριστεία που να καλύπτει όλους τους γνωστικούς τομείς που ενδιέφεραν την Ελλάδα τότε.

Οι επόμενες διευθύνσεις του Ιδρύματος Ωνάση συνέχισαν μετά το 1993 να υλοποιούν με επιτυχία το όραμα του ιδρυτή. Ο νυν πρόεδρος κ. Αντ. Παπαδημητρίου έκανε το ίδρυμα θεσμό συνώνυμο της καινοτομίας και της προόδου, ενώ επέκτεινε τις δράσεις του εκτός των ορίων της Ελλάδας αγκαλιάζοντας την ομογένεια στις ΗΠΑ, αλλά και τις πανάρχαιες κοιτίδες του ελληνισμού στη Μέση Ανατολή. Λόγιος με την κλασική έννοια του όρου, ο ίδιος –όπως πιστοποιούν τα θαυμάσια σημειώματά του σε εκδόσεις του ιδρύματος–, είναι ένας κοσμοπολίτης οραματιστής.

Το Ιδρυμα Ωνάση υπερβαίνει τις –ενδεχομένως– παρεξηγήσιμες δηλώσεις ενός διευθυντικού στελέχους:

Είναι η ιστορία, το όραμα, η εργασία εκατοντάδων ανθρώπων που το λάμπρυναν στη διάρκεια των τελευταίων 40 και πλέον ετών: από τον κατώτερο υπάλληλο έως τον καπετάνιο των ιδιόκτητων τάνκερ, που το καθιστούν ανεξάρτητο. Είναι η πρόνοιά του που έδωσε τη δυνατότητα σε φιλόπονους νέους και νέες να καταστούν διά της παιδείας εκλεκτοί παράγοντες της οικονομικής, πνευματικής, πολιτικής ζωής της Ελλάδας.

Είναι τα βραβεία Ωνάση αυτά που συνέδεσαν φωτισμένες προσωπικότητες του εξωτερικού αναπόσπαστα με τη χώρα μας.

Είναι τα εκπαιδευτικά του προγράμματα που επιτρέπουν σε εκατοντάδες παιδιά να γνωρίσουν δωρεάν πτυχές του ελληνικού πολιτισμού κ.α.π.

Η φήμη χτίζεται με σκληρή δουλειά επί σειράν ετών και καταστρέφεται σε μία στιγμή, λένε.

Είμαστε άνθρωποι, κάνουμε λάθη, μαθαίνουμε όμως από αυτά. Ας είμαστε επιεικείς με ένα ίδρυμα που έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική κοινωνία!

Λουκια Ριτσαρντς, Εικαστικός, μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή