Κύριε διευθυντά
Επειτα από 60 χρόνια ανάγνωσης της αγαπημένης «Καθημερινής» και ολίγον «Μεσημβρινής» αμφιταλαντεύομαι αν θα συνεχίσω ή θα την «κόψω». Ή τουλάχιστον να κόψω την κυριακάτικη έκδοση που είναι η αδυναμία μου. Και ο λόγος; Να αποφύγω να διαβάσω τα περισπούδαστα γραφόμενα του «καθηγητού» κ. Χρ. Γιανναρά. Οι επιφυλλίδες του κ. Γιανναρά τα τελευταία χρόνια μόνον χολή μπορούν να εκτοξεύσουν εναντίον των Ελλήνων. Δεν του αρέσει κανένας και τίποτα. Ιδιαίτερα οι πολιτικοί. Ολοι! Ομως στην επιφυλλίδα της 3/5/20 έσπασε όλα τα ρεκόρ. Εβγαλε όλη τη χολή κατά της κ. Κεραμέως. Της γυναίκας με τα… δέκα Χάρβαρντ. Και τη συνέκρινε και με τον Παπανούτσο. Τον άνθρωπο που έθαψε τα Αρχαία από τα σχολεία και την καθαρεύουσα. Και το γεροντικό του πείσμα το ’δειξε στην απάντησή του στην ωραία επιστολή του κ. Κωστόπουλου στις 8/5/20. Κρίμα! Ωραία η ελευθερία της γνώμης των αρθρογράφων σας, αλλά υπάρχει και όριο. Μερικά πρέπει να κόβονται.
ΥΓ. Στον Γιανναρά προσθέστε και τον Στ. Κασιμάτη.
Γιαν. Ζουρνατζης, Συνταξ. Μηχ. Μεταλλείων