Κύριε διευθυντά
Από το δημοσίευμα του Δημ. Ρηγόπουλου της 24/5 προκύπτει ότι τώρα ανακάλυψαν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου τα Τουρκοβούνια. Και καλούνται οι Ψυχικιώτες να απολαύσουν το «σεληνιακό τοπίο» στην καρδιά του λεκανοπεδίου που δημιουργήθηκε το 1927.
Η αντίδραση των οικιστών του Ψυχικού στην επαπειλούμενη καταστροφή ήταν άμεση. Τα Τουρκοβούνια είχαν κηρυχθεί δασωτέα με το ΒΔ ΦΕΚ Α΄ 105/13/18-3-1915.
– Ετσι, το 1932, επιφανείς συμπολίτες μας, μεταξύ των οποίων οι Α. Συνιόσογλου και Μιλτ. Συνιόσογλου, που είχαν μόλις κτίσει τα σπίτια τους (τα μετέπειτα ανάκτορα του Ψυχικού), προσέφυγαν στο ΣτΕ εναντίον του λατομείου. Διότι, σύμφωνα με έκθεση του νομιάτρου, «οι περίοικοι διατρέχουν τον κίνδυνον, αν εξακολουθήση η λειτουργία του λατομείου, να προσβληθούν υπό της παθήσεως γνωστής υπό το όνομα πνευμονοκονιάσεως».
«Επί πλέον, το λατομείο δεν διέθετε άδεια ως απαιτείται υπό του ν. 587/14».
– Εξεδόθη η απόφαση του ΣτΕ 1018/1933, όπου δηλούται ότι «βεβαιούται ότι το λατομείο λειτουργεί προ πολλών ετών και δη προ της ενάρξεως της ισχύος του ν. 587, επομένως διά την λειτουργίαν αυτού ουδεμία άδεια απαιτείται»!
Και τελικώς απορρίπτει την αίτηση ακυρότητος.
– Το δασικό περιβάλλον περιγράφεται: 1. Στην απόφαση αρ. 3997/συνεδρ. 262/8-10-1923 του Δήμου Αθηναίων, που εγκρίνει την ίδρυση και το σχέδιο του Ψυχικού του αρχιτέκτονος Αλεξάνδρου Νικολούδη. 2. Στη σύμβαση 21829/25-9-1924 μεταξύ δημάρχου Αθηναίων και «Κέκροψ» και το Π.Δ. κυρώσεώς της 18/20-11-1924 (ΦΕΚ Α΄ 292) κατά το άρθρο 7 του Ν.Δ. 17/7/1923. Στο συνημμένο σχέδιο ο περιβάλλων χώρος δηλώνεται ως «δάσος». 3. Στο εγκεκριμένο σχέδιο (ΦΕΚ Α΄ 342/20/24-11-1923), όπου οι υψομετρικές καμπύλες του περιβάλλοντος δεν διακόπτονται πουθενά για λατομείο ή ό,τι άλλο. Ετσι διαψεύδεται και η βεβαίωση «ότι λειτουργούσε το λατομείο προ της ενάρξεως ισχύος του ν. 587 και προ της ιδρύσεως του αυτόθι ομωνύμου συνοικισμού».
Η εταιρεία ΛΑΨΥ συνεστήθη με το συμβόλαιο 41640/24-2-1927 συμ/φου Κωνστ. Ιωάννου. Δι’ αυτού μεταβιβάζεται από την Κέκροψ Α.Ε. στη ΛΑΨΥ η ανατολική πλευρά των Τουρκοβουνίων, 186 στρεμμάτων, από το υψόμετρο 200 έως 330, με πρόσωπο την 23η οδό, που στο Ρ.Σ. ήταν ο άξονας της πλατείας του ιερού ναού (ιδέ διάγραμμα ΛΑΨΥ 1936 ΣτΕ 2763/2006). Η ΛΑΨΥ συγχωνεύθηκε με την Κέκροψ Α.Ε. το 1952 και συνεχίσθηκε η κατεδάφιση του βουνού μέχρι το 1976, που διά νόμου σταμάτησε το λατομείο, αφήνοντας τα προϊόντα του εγκλήματος στους σημερινούς κατοίκους, χωρίς καμία ανάπλαση 44 χρόνια μετά.
Οσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» σε δημόσιες δασωτέες εκτάσεις. Αυτές τις υπερασπίσθηκε σε οκτώ δίκες ο Σύλλογος Περιβαλλοντικής Προστασίας Ψυχικού.
Ελενη Λαμπροπουλου-Ραπτη, Επίτιμο μέλος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ψυχικού