Κύριε διευθυντά
Με δυσάρεστη έκπληξη παρατηρώ ότι επιστολογράφοι σας, δικηγόροι παρ’ Αρείω Πάγω, υπογράφουν τα, κατά τα λοιπά, άψογα κείμενά τους ως «δικηγόρος στον Αρειο Πάγο» ο ένας, «δικηγόρος σε Αρειο Πάγο» ο άλλος, ίσως και με άλλους παρόμοιους, αμφιβόλου καλλιέπειας, νεολογισμούς.
Επτρέψτε μου, επ’ ευκαιρία, να αναφερθώ και σε μιαν άλλη κατηγορία φανατικών καθαρολόγων μιας επίπλαστης δημοτικής οι οποίοι, αφού μας έμαθαν, με το λέγε λέγε, να λέμε «άμεσα» αντί αμέσως –ένα τροπικό επίρρημα αντί του χρονικού– πολύ θα το ήθελαν να λέμε «ευτυχά» και «δυστυχά», αλλά ευτυχώς για τη γλώσσα και δυστυχώς για τη γλωσσοπλαστική τους δεινότητα θα υπάρχουν εις το διηνεκές/εσαεί λέξεις και φράσεις της καθαρεύουσας και της αρχαίας. Ισως δε, κάποτε, να ανακαλέσουμε στην ιστορική μας μνήμη πολλές απ’ αυτές τις περασμένες, ξεχασμένες, όταν –ως ελπίζω– θα έχει ανέβει επαρκώς το επίπεδο της «κατά κεφαλήν καλλιέργειας» (Χρ. Γιανναράς).
Ιωαννης Αθ. Μακρης – Καστέλλια Παρνασσίδος