Κύριε διευθυντά
Διαβάσαμε με ιδιαίτερη προσοχή το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» με τίτλο «Η Βουλή και το χαρτί» στο φύλλο της Παρασκευής 19ης Μαΐου 2017, το οποίο αναφέρεται στις δαπάνες της Βουλής για προμήθεια χαρτιού και γραφικής ύλης. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για την εξοικονόμηση που έχει γίνει από το 2015 μέχρι και σήμερα στο κόστος που αφορά την προμήθεια χαρτιού, γραφικών ειδών και λοιπών συναφών υλικών. Συγκεκριμένα τώρα για το τρέχον έτος, σας πληροφορούμε ότι το ποσό των 100.000 ευρώ αφορά ποσότητα χαρτιού και γραφικής ύλης που έχει, ήδη, προαγοραστεί για τις ανάγκες ολόκληρου του 2017. Παράλληλα, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η Βουλή των Ελλήνων στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των διαδικασιών της προχωρεί σε ένα συνολικό πρόγραμμα εξοικονόμησης εντυπωνόμενου χαρτιού μέσω συστήματος ηλεκτρονικής διαχείρισης εγγράφων. Ηδη, σε εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακίνησης εγγράφων στη Βουλή, η διανομή των πρωτοκολλημένων εγγράφων γίνεται ηλεκτρονικά, ενώ στο γραφείο του γενικού γραμματέα έχει εγκατασταθεί σύστημα ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης και προώθησης εγγράφων, το οποίο στο άμεσο μέλλον θα επεκταθεί σε όλη τη Βουλή με σκοπό την κατάργηση της διακίνησης αλλά και της αποθήκευσης χαρτιού.
Επίσης, είναι έτοιμο το σύστημα το οποίο θα υποστηρίξει την ηλεκτρονική ανταλλαγή ψηφιακά υπογεγραμμένων εγγράφων μεταξύ της διεύθυνσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της Βουλής των Ελλήνων και των αρμοδίων υπουργείων και ήδη εκπαιδεύονται σε αυτό οι κατάλληλοι χρήστες των υπουργείων, ώστε να ξεκινήσει η πλήρης χρήση του και να καταργηθεί ο μεγάλος όγκος διακινούμενου χαρτιού. Επιπλέον, βρίσκονται σε εξέλιξη έργα για την κατάργηση του χαρτιού στις περισσότερες διαδικασίες όπου παράγονται ή διακινούνται έγγραφα…
Χρηστος Μιχαλοπουλος, Μαριος Κοσμοπουλος, Συνεργάτες προέδρου Βουλής για θέματα Τύπου και Επικοινωνίας
Η 21η Απριλίου και οι ευθύνες
Κύριε διευθυντά
Με καθυστέρηση, ομολογώ, διάβασα το άρθρο σας για την 21η Απριλίου 1967. Δεν είναι όμως νομίζω αργά για τη διατύπωση ορισμένων σχολίων, με δεδομένο ότι το ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων για το πραξικόπημα της 21-4-1967 είναι και πρέπει να είναι διαχρονικό. Θαύμασα την επιμέλεια, με την οποία προσπαθήσατε να εμφανίσετε το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών ως μία καθαρά «ελληνική υπόθεση», ενώ ήταν μια πέρα για πέρα αμερικανική υπόθεση, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει έλλειψη ευθυνών και από ελληνικής πλευράς. Θα μπορούσα να αναφερθώ αποκλειστικά και μόνο στο βιβλίο του Λόρενς Στερν «The wrong horse», όπου και ανάγλυφα αναδεικνύεται ότι το εγχείρημα των κατά τα λοιπά αστείων πραξικοπηματιών ήταν μέρος της αμερικανικής επιχείρησης βίαιης «νατοποίησης» της Κύπρου, η οποία είχε τεθεί σε εφαρμογή αμέσως μετά την οριστική απόρριψη του σχεδίου Ατσεσον από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και ιδίως μετά την απόλυτη ταύτιση του Ανδρέα Παπανδρέου με την πολιτική γραμμή του Μακάριου για απόλυτη άρνηση παραχώρησης ως ανταλλάγματος στην Τουρκία εδαφικού τμήματος της Νήσου με καθεστώς «κυριαρχίας».
Είναι αλήθεια ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως σίγουρα ο πρέσβης Τάλμποτ και ίσως και ο σταθμάρχης της CIA Τζον Μόρι, αναζήτησαν για κάποιο διάστημα και άλλες «πολιτικές» λύσεις, φοβούμενοι ότι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα θα έθετε σε κίνδυνο την «ελληνική Μοναρχία», που τη θεωρούσαν τότε ως τον ασφαλέστερο αγωγό επιβολής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην Ελλάδα, αλλά ο πρόεδρος Τζόνσον είχε ξεκαθαρίσει (με απότομο μάλιστα τρόπο ) στους Ρασκ, Μπολ και Ατσεσον, ότι δεν επρόκειτο σε καμιά περίπτωση να υποχωρήσει από τη γραμμή των επιστολών του προς τον βασιλιά και τον Παπανδρέου, με τις οποίες τους γνώριζε ότι η παραχώρηση «κατά κυριαρχίαν» εδαφικού ανταλλάγματος στους Τούρκους ήταν αναπόφευκτη.
Η λύση του Παπαδόπουλου κ.λπ. ήταν λύση «συμβιβαστική». Επικράτησε η άποψη ότι αν ο βασιλιάς και οι στρατηγοί του δεν είχαν άμεση ανάμειξη στο πραξικόπημα, με την επιθυμητή βίαιη λύση της διχοτόμησης-νατοποίησης να δίνεται από μια παρένθεση κατώτερων ακροδεξιών αξιωματικών σε ρόλο «προθύμων ηλιθίων», θα ήταν δυνατή σε εύθετο χρόνο η επιστροφή και πάλι στο καθεστώς ενός «powerful Greek Crown with the politicians acting as its puppets».
Εκτιμήθηκε ακόμη, ότι η βίαιη διχοτόμηση της Κύπρου θα μπορούσε να δημιουργήσει απρόβλεπτους κινδύνους στρατιωτικού χαρακτήρα στην περιοχή και γι’ αυτό κρίθηκε απαραίτητη η ανάμειξη και του 2ου Γραφείου του Πενταγώνου. Το Πεντάγωνο ζήτησε κατόπιν αυτού «ειδικό σύνδεσμο» με τη CIA και προτάθηκε από το Λάνγκλεϊ ο Γκαστ Αβράκωτος, με συνέπεια ο Τάλμποτ, ο Μόρι, αλλά και ο Τζορτζ Ιωαννίδης να βγουν από το κάδρο των τεκταινομένων και να γίνει έτσι τελικά η επιλογή από τον Αβράκωτο της συνωμοτικής ομάδας Παπαδόπουλου κ.λπ. σε συνδυασμό με την ΕΕΝΑ των Πατίλη και Ιωαννίδη.
Ας πάψουμε επιτέλους να θεωρούμε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ως μια «ελληνική υπόθεση», ανεξάρτητα από τις βαριές ευθύνες γι’ αυτό και Ελλήνων παραγόντων, αποδίδοντας ιστορικά τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.
Κωστας Κωνστας, Επίτιμος Δικηγόρος
Εμείς; Τον ύπνο του δικαίου
Κύριε διευθυντά
Οι πληροφορίες από ενυπόγραφο άρθρο στους Financial Times της 23ης Μαΐου: Γίνεται πολλή κουβέντα για τη μετακίνηση από το Λονδίνο, ενόψει του Brexit, δύο οργανισμών της Ε.Ε. Πρόκειται για τους Εuropean Medicine Agency και European Banking Authority. Δεν απασχολούν πολυάριθμο προσωπικό. Θεωρούνται, εντούτοις, τα κοσμήματα του ευρωπαϊκού ρυθμιστικού συστήματος. Περίπου 20 χώρες διεκδικούν τη μετεγκατάσταση. Ο ανταγωνισμός είναι οξύς. «Το να προσελκύσει όποιον από τους δύο οργανισμούς στο έδαφός του, θα έδιδε τεράστιο γόητρο σε οποιοδήποτε μέλος της Ε.Ε.». (παρατήρηση ανώτερου αναλυτή του think tank OPEN EUROPE). Μεταξύ των διεκδικητών αναφέρονται στο άρθρο: Βουλγαρία, Ρουμανία, Κροατία, Κύπρος και Σλοβακία. Με αυτήν τη σειρά. Εμείς αγρόν ηγοράσαμεν. Η κυβέρνησή μας, όλοι, είναι πολύ απασχολημένοι. Πώς να δέσουν τη γραβάτα του πρωθυπουργού. Το είδος του κόμπου!
Νικ. Λ. Γ. Λιναρδατος
Οι Ενοπλες Δυνάμεις και οι ακρίτες μας
Κύριε διευθυντά
Κατά γενική ομολογία, από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, οι πολίτες αισθάνονται ασφαλείς από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, ιδιαίτερα στα νησιά και στις ακριτικές περιοχές… Τους βλέπουμε όταν τους επισκέπτονται επίσημοι και τους ενθαρρύνουν να παραμείνουν στην περιοχή τους και να έχουν την εμπιστοσύνη του στρατού, της αεροπορίας και του ναυτικού, που παρ’ όλες τις δυσκολίες είναι πιστοί στο καθήκον τους. Σκεφτείτε για λίγο τους εξαίρετους πιλότους που καθημερινά δίνουν «μάχες» για να αναχαιτίσουν τις απρόβλεπτες καθημερινές παραβιάσεις των συνόρων μας. Παρακολούθησα με πόση σοβαρότητα και υπευθυνότητα, υπεδέχθη, ο εξαίρετος ναύαρχος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Ευ. Αποστολάκης τους συναδέλφους του προ ημερών. Εχω την τιμή και τη χαρά να τον γνωρίζω από κοντά και έχω ιδίαν άποψη, αλλά και εκτός Πενταγώνου, ακόμη απόστρατοι των τριών σωμάτων του αναγνωρίζουν την επαγγελματικότητά του. Ευχόμαστε στους υπευθύνους να διατηρήσουν υψηλά αυτό το αίσθημα της ευθύνης των.
Δημητρης Σκεπαρνιας – Γενεύη
Η Κυριακή, τα στάχυα και το Ευαγγέλιο
Κύριε διευθυντά
Με ενδιαφέρον παρακολουθώ τα άρθρα σας για την πορεία της οικονομίας της πατρίδας μας και ιδιαιτέρως αυτά που αναφέρονται σε διεθνείς εξελίξεις και προοπτικές. Στο τεύχος της Οικονομικής «Καθημερινής» της 14ης Μαΐου 2017, σελ. 6, άρθρο: «Η (Κυριακή) αργία μήτηρ πάσης κακίας», ο έγκριτος συνεργάτης σας κ. Ανδρ. Δρυμιώτης υποστηρίζει ότι την Κυριακή δεν πρέπει να υπάρχει κανένας περιορισμός στην εργασία και να λειτουργούν ελεύθερα όλα τα καταστήματα. Προς τούτο, προσπαθεί να αντικρούσει τη θρησκευτική άποψη ότι η εργασία της Κυριακής είναι απαγορευμένη φέρνοντας «θεολογικά» και αγιογραφικά επιχειρήματα, όπως το περιστατικό του Κυρίου και των Μαθητών του που έκοψαν στάχυα το Σάββατο.
Οποιος διαβάσει το ευαγγελικό κείμενο αντιλαμβάνεται ότι ο Κύριος και οι Μαθητές πείνασαν και καθάρισαν μερικά στάχυα για να φάνε και όχι για να τα πουλήσουν και να έχουν κέρδος. Από δε τον Κύριο πήραμε κατεύθυνση για την εργασία της Κυριακής με την 4η από τις 10 εντολές, η οποία αναφέρει: «Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου, ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον».
Αναστασιος Γριτσοπουλος, Πολιτικός μηχανικός – Χαλάνδρι
Εντροπία και Βίος των Ανθρώπων
Κύριε διευθυντά
Σύμφωνα με τον Δεύτερο Νόμο της Θερμοδυναμικής, όταν δύο καταστάσεις αλληλεπιδρούν, π.χ. η ανάμειξη δύο ποσοτήτων νερού με διαφορετική θερμοκρασία, τότε, όσο μεγαλύτερη η διαφορά ανάμεσά τους τόσο μεγαλύτερη η Δημιουργία Εντροπίας. Η αφηρημένη όμως αυτή έννοια αντιστοιχεί στην πράξη στην απώλεια «Χρήσιμης Ενέργειας» και στη δημιουργία «Αταξίας». (Χρήσιμη Ενέργεια είναι αυτή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παραγάγει κάποιο χρήσιμο έργο, π.χ. να θερμάνει μια ποσότητα νερού, σε αντίθεση με όλη την ενέργεια της ατμόσφαιρας που δεν έχει αυτή τη δυνατότητα και αναφέρεται ως «Ανέργεια».) Με απλά λόγια ο Δεύτερος Νόμος της Θερμοδυναμικής επιτάσσει ότι η μεγάλη διαφορά μεταξύ δύο καταστάσεων που αλληλεπιδρούν οδηγεί αναπόφευκτα στη παραγωγή Εντροπίας –«αταξίας»–, δηλαδή αρνητικών καταστάσεων. Πρέπει να αναμένουμε επομένως ότι ως Νόμος της Φύσης θα έχει εφαρμογή και στον Βίο των Ανθρώπων. Εξηγεί π.χ. την «αταξία» που προέκυψε από τις μεγάλες διαφορές μεταξύ Βενιζέλου και Κωνσταντίνου, που έχει προκαλέσει τόση μεγάλη –και ενίοτε έντονη– συζήτηση στις Επιστολές των αναγνωστών της «Καθημερινής» τελευταία. Οτι η μεγάλη διαφορά, οικονομική, ασφάλειας ζωής και θρησκείας των ανθρώπων μεταξύ Μέσης Ανατολής και Αφρικής από τη μια και Δύσης από την άλλη οδήγησαν στην «αταξία» της μαζικής μετανάστευσης. Οπως ότι το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση διεύρυνε περισσότερο τη διαφορά μεταξύ φτωχών και πλουσίων στη Δύση, οδήγησε στην «αταξία» της εκλογής του Τραμπ, στο Brexit, στη Λεπέν, κ.λπ. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα, είναι όμως προφανές ότι οι καταστροφές που διδάσκει η Ιστορία ως απόρροια των μεγάλων διαφορών είναι απλώς το αποτέλεσμα που επιτάσσει ο Δεύτερος Νόμος.
Και για τον λόγο αυτό θα κλείσω με μια προειδοποίηση: Η αυξανόμενη πόλωση στην ελληνική πολιτική ζωή και στην κοινωνία θα επιφέρει τις επιπτώσεις του Δευτέρου Νόμου και θα οδηγήσει σε «αταξία».
ΥΓ.: Για όσους τυχόν αποβλέπουν στην εξαιρετική θεωρία του Ilya Prigogine «Order out of Chaos», ας προσέξουν την κατάσταση εκκίνησης και ας ανακαλέσουν στη μνήμη τους το χάος και την ακραία μιζέρια στις ΗΠΑ και άλλες χώρες με το οικονομικό Κραχ του ’29.
Δημητρης Τασιος, Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ