Κύριε διευθυντά
Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθώ τις επεκτατικές τάσεις της Τουρκίας, τους εξοπλισμούς της, τις εναέριες παραβιάσεις και την ανθελληνική προπαγάνδα.
Εμείς οι οποίοι έχουμε βεβαρημένο ιστορικό στις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα, τι κάνουμε; Ναι μεν εμπλουτίζουμε με εξοπλισμό τη χώρα μας, αλλά το έμψυχο υλικό είναι αδρανές. Τα τελευταία 20-30 χρόνια με διάφορα νομοθετήματα και τερτίπια των πολιτικών εξαιρούμε από το στράτευμα τους μορφωμένους νέους άνδρες με τις σπουδές εξωτερικού και τα διδακτορικά, και κατήντησε να υπηρετούν μόνον οι αγρότες και οι εργάτες. Γνωρίζω ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος όλοι οι Ελληνες είναι ίσοι σε υποχρεώσεις και δικαιώματα, αλλά φαίνεται όμως μερικοί να είναι πιο ίσοι! Αυτό είναι σαφές έλλειμμα δημοκρατίας. Γιατί γίνονται αυτές οι εξαιρέσεις δεν γνωρίζω. Κάποτε ήταν ντροπή να μην υπηρετεί κάποιος την πατρίδα του.
Τώρα θεωρείται εξυπνάδα. Εφθασαν στο σημείο τα νιάτα μας να θέλουν να πάρουν το λεγόμενο «τρελόχαρτο» για να μην πάνε στον στρατό. Θα έπρεπε η πολιτεία να νομοθετήσει μεταχείριση με μοριοδότηση για τους νέους που έχουν υπηρετήσει έναντι των άλλων, σε περίπτωση διορισμού στον δημόσιο τομέα. Είναι απαράδεκτο να επωφελούνται των δικαιωμάτων τους ορισμένοι και οι υποχρεώσεις τους να είναι επιλεκτικές.
Βασιλική Γ. Αραμπατζη, Χολαργός