Κύριε διευθυντά
Κάποιος σοφός είχε πει πως δύο πράγματα στον κόσμο εκτείνονται στο άπειρον: τα μαθηματικά και η ανθρώπινη βλακεία.
Με το που έκανε την τραγική εμφάνισή του ο φονικός κορωνοϊός άρχισε και η επιδρομή της βλακείας. Εχω αποθησαυρίσει ένα ελάχιστο δείγμα από τις αμέτρητες ανοησίες που κυκλοφόρησαν στα έντυπα και στα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, σχετικά με το «βιογραφικό», κυρίως, του αναθεματισμένου ιού.
Και εδώ αποδεικνύεται για πολλοστή φορά η μανία του Ελληνα να ασχολείται επί παντός του επιστητού, με όλα, να τα γνωρίζει όλα, να είναι ο «ξερόλας», να διαπρέπει στην «παπαρολογία», χωρίς αίσθηση ευθύνης και σοβαρότητας. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Ιδού πάντως ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της, κατ’ ανάγκην, φτωχής συλλογής μου.
Θα αρχίσω από έναν, κατά τεκμήριο, κορυφαίο επιστήμονα. Καθηγητής πανεπιστημίου, και αντιπρύτανης μάλιστα, που δήλωσε, ελαφρά τη καρδία, ότι «ο κορωνοϊός είναι κατασκευασμένος». Και ότι υπάρχει μάλιστα και το εμβόλιο εναντίον του. Οταν όμως τον πήραν «παραμάζωμα» τα κοινωνικά δίκτυα, προσπάθησε να τα μαζέψει.
Οι δηλώσεις όμως, όπως έχει γραφεί, είναι σαν το γάλα. Αμα χυθεί δεν μαζεύεται. Ετσι και οι «τάχαμ δήθεν εξυπνάδες». Στην ίδια γραμμή και εκείνος ο «νουνεχής» (κατά δήλωσή του) τραγουδοποιός, ο θαυμαστής του «αψύ Σφακιανού», μας βεβαίωσε πως «είναι ολοφάνερη εργαστηριακή επίθεση». Την οποία μόνο αυτός, εν τη σοφία του, ανακάλυψε…
Ενας τρίτος πάλι, «ορίτζιναλ αριστερός» γνωστός δημοσιογράφος, βρήκε την ταξική λύση του κορωνοϊού: «Οι σοσιαλιστικές πολιτικές θα μπορούσαν να αποκρούσουν την πανδημία», απεφάνθη. Τέτοιες απόψεις, μέχρις ευήθειας εξικνούμενες, μόνο ένας «σούπερ προοδευτικός» θα μπορούσε να εκστομίσει.
Στέλεχος της προοδευτικιάς παράταξης δήλωσε –προφανώς «από καθαρό λειτουργικό αναλφαβητισμό»– ότι με τα κυβερνητικά μέτρα «επιβάλλονται capital controls».
Καλά… Δεν χάλασε κι ο κόσμος. Ο άνθρωπος αυτά καταλαβαίνει αυτά λέει.
Η άλλη πάλι, η τέως περιφερειάρχης, αυτή που στη «βάρδιά» της «τυχαίως» ενέσκηψε η καταστροφή στο Μάτι, δήλωσε, σχεδόν περιχαρής, ότι ανακάλυψε την καταγωγή του θανατηφόρου ιού. «Ητανε, λέει, κατεψυγμένος στην Αρκτική, αλλά ξεπάγωσε με την κλιματική αλλαγή». Κάτι δηλαδή, ας πούμε, σαν τις μπάμιες και τα φασολάκια του Μπαρμπα-Στάθη…
Αλλά εκείνος που τους ξεπέρασε όλους σε «κορωναϊκή» σοφία είναι ο ευρωβουλευτής με τα τρία καροτσάκια εφόδια έξω από το σούπερ μάρκετ και τα εκατομμύρια μέσα στις τράπεζες (σύμφωνα με το «πόθεν έσχες» του). Αυτός λοιπόν εξακρίβωσε ότι ο «κορωνοϊός έχει καθαρά ταξικό χαρακτήρα. Ερχεται από το πλούσιο Μιλάνο».
Τώρα, πώς ένας «σοφός» αριστερός ευρωβουλευτής μπερδεύει το Μιλάνο με την Κίνα, είναι θέμα γεωγραφικού αναλφαβητισμού…
Εκείνο όμως που είναι ασύλληπτο, που ξεπερνάει κάθε όριο παράνοιας, είναι η άποψη του απίθανου Μουζάλα: «Οι πολίτες, λέει, πειθαρχούν στα μέτρα της κυβέρνησης λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση».
Αν αυτό δεν αποτελεί τον ορισμό της ευήθειας, σημαίνει ότι οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους.
Εδώ, νομίζω ότι δικαιούται ένας άσχετος απλός πολίτης να εκφράσει την απορία του: Πώς, διάολο, τυχαίνει όλοι αυτοί οι ψεκασμένοι να είναι αριστεροί;
Βασίλειος Τακης