Κύριε διευθυντά
Παίρνοντας αφορμή από την πολύ ωραία και σημαντική επιστολή του καθηγητή Διεθνούς Δικαίου Κωνσταντίνου Σκαλτσά για τη Μάχη της Κρήτης, μέσα από την οποία προβάλλεται η όντως σημαντική –και γι’ αυτό άξια μνήμης– συμμετοχή των πρωτοετών Ευέλπιδων, θα σημειώσω ότι στη μάχη εκείνη συμπολέμησε και όλη η δύναμη της εκεί Χωροφυλακής και ιδιαίτερα δόκιμοι χωροφύλακες της Σχολής Χωροφυλακής Ρεθύμνου, με ανεξακρίβωτο αριθμό νεκρών, καθότι η ιστορία της Χωροφυλακής –και της Αστυνομίας Πόλεων– δεν έχει ψηφιοποιηθεί ακόμη.
Με την ευκαιρία θα σημειώσω ότι το καλοκαίρι του 1943 περισσότεροι από 50 Ευέλπιδες και νεαροί αξιωματικοί, με επικεφαλής τον λοχαγό Πεζικού Βασίλειο Μαρκοπουλιώτη, έφτασαν στο χωριό Ανω Καστέλια της Φωκίδας με προοπτική να ενταχθούν στο εκεί αντάρτικο του ΕΔΕΣ, που είχε προγραμματιστεί να συγκροτηθεί με επικεφαλής τον τότε λοχαγό Κρανιά Αριστείδη. Εκεί συνελήφθησαν από τον ΕΛΑΣ και μετήχθησαν στον Προυσό Ευρυτανίας, από όπου απελευθερώθηκαν –καθ’ ομάδας– έπειτα από αρκετό καιρό.
Κατέχω μάλιστα αντίγραφο του φύλλου πορείας του Ευέλπιδος τότε Γεωργίου Ντουχάνη, που αναφέρει: «ΕΛΑΣ Φύλλο Πορείας διά τον Ντουχάνην Γεώργιον διά Πάτραν. Ούτος εκρίθη απολυτέος παρά της Β΄ Μεραρχίας. 10-11-1943. Ο Στρατοπεδάρχης Αγησίλαος».
Τέλος, αξιομνημόνευτος είναι και ο αριθμός των νεκρών Ευέλπιδων στα δύσκολα χρόνια από το 1940 μέχρι το 1949. Πρόκειται για 57 νεκρούς Ευέλπιδες που είναι καταχωρισμένοι ονομαστικώς από τον ιστοριοδίφη και συγγραφέα αντιστράτηγο Χρήστο Φωτόπουλο σε ένα από τα πολλά ιστορικά του συγγράμματα που είχε τίτλο «Αγώνες και θυσίες των Ευέλπιδων, 1912-1949».
Νικόλαος ΑΠ. Παραλίκας, Υποστράτηγος Χωροφυλακής ε.α.