Κύριε διευθυντά
Είμαι 84 ετών, και θα ήθελα πολύ να εκθέσω μια σκέψη. Οσες φορές οι συνταξιούχοι διαμαρτυρήθηκαν η κυβερνητική αντίδραση ήταν (κατ’ εμέ) ασ’ τους να τα πούνε σε κάποιον αντιπρόσωπό μας κι εμείς θα συνεχίσουμε τις αποφάσεις μας μπερδεύοντάς τους με δήθεν προσπάθειες κι ακόμα πιο ψεύτικες ανύπαρκτες ελπίδες που εύκολα καταπίνουν τα ΜΜΕ και τις αναμεταδίδουν στο ένα εκατομμύριο απελπισμένων και κατακλεμμένων από την κυβέρνηση γερόντων.Αυτοί οι άνθρωποι όμως (οι ανεπιθύμητοι για τον προϋπολογισμό) έχουν όλοι κάνει ένα συμβόλαιο με το ελληνικό κράτος, που με λίγα λόγια λέει: «Αν μου δίνετε κάθε μήνα για 40+ χρόνια το ποσό που εγώ θεωρώ αναγκαίο να πληρώνετε εσείς και ο εργοδότης σας, τότε εγώ από εκεί και πέρα σας εξασφαλίζω αυτό το ποσό που αναλογεί σε αυτά που πληρώσατε». Το ελληνικό κράτος, όμως, απλώς αποφασίζει και αναγγέλλει ότι όχι μόνο θα αθετήσει το συμβόλαιο αυτό με το πάνω από ένα εκατομμύριο δικαιούχους, αλλά και πρέπει να αρκεστούν με αυτά που θα κρίνει κάποια ομάδα, που θέλει να αγνοήσει ότι οι ανάγκες ενός γηραιού ατόμου αυξάνουν με τα γεράματα (ευχαρίστως να τους τα απαριθμήσω, αν δεν είναι σε θέση να τα σκεφθούν). Δεν έχουν γονείς άραγε; Επίσης, αναρωτιέμαι αν δεν μπορείς να εμπιστευθείς την ανώτατη αρχή της πατρίδας σου, τότε ποιον να πιστέψεις; Εμείς όλοι, συνταξιούχοι και μη, όμως ψηφίσαμε και στείλαμε 300 αντιπροσώπους μας, από όλα τα μέρη της Ελλάδος, για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των κατοίκων της περιοχής τους και προπαντός να κρίνουν τις προτάσεις της όποιας κυβερνήσεως. Οι βουλευτές δεν υπηρετούν την κυβέρνηση αλλά εμάς, και δεν τους εμπιστευθήκαμε στα χωριά μας και τις πόλεις μας για να λένε πάντα «ναι» σε όλα, ότι πει ο αρχηγός του κόμματος. Ας έλθουν να μας πουν γιατί συμφώνησαν να περικοπούν οι συντάξεις μας και γιατί συμφωνούν για ακόμα 20% περικοπές; Ας έλθουν τώρα να μας πουν τι κάνουν, πριν πάμε εμείς να τους βρούμε, και κατεβούμε στους δρόμους και να γινόμαστε γραφικοί στα μάτια ανθρώπων άπειρων στη ζωή και την πολιτική που προσπαθούν με ανακοινώσεις τύπου «μπράβο Αλέξη» να μας πείσουν ότι πρέπει να πεθάνουμε γιατί αντιπροσωπεύουμε μεγάλο έξοδο στον προϋπολογισμό.
Ας έλθουν οι βουλευτές και τους περιμένουμε τώρα πριν πεθάνουμε, να μας αποδείξουν έμπρακτα ότι φροντίζουν για τον Ελληνα πολίτη και όχι για τις ψήφους.Βουλευτές, κάνετε το καθήκον σας για να υπάρχουν και αύριο Σύνταγμα, νόμος και κράτος. Υπογράφετε κάθε μέρα έγγραφα που είναι αδύνατον να συμφωνείτε αν έχετε την ελάχιστη κοινή και βασική ανθρώπινη λογική. Κι όμως το κάνετε και δεν ντρέπεσθε, μόνο τσεπώνετε παχυλούς μισθούς, και το πιο γελοίο είναι ότι μας ζητάτε να σας ξαναψηφίσουμε. Λοιπόν, συνάνθρωποί μου, μην ζητάτε το δίκιο σας από παροδικούς άρχοντες με τα προσωπικά τους συμφέροντα, συγκεχυμένα όνειρα και υπερτροφικά «εγώ» τους. Ζητήστε το από εκεί όπου είναι η δύναμη του λαού, τη Βουλή των Ελλήνων.
Αυτή είναι εκεί και θα είναι όσο ζούμε σε μια Δημοκρατία. Ζητήστε από αυτούς να κάνουν την αποστολή που τους αναθέσαμε και από την οποία κρίνονται.
Αν αυτοί δεν μπορούν παρά να υπηρετούν συμφέροντα μερικών, τότε δεν γνωρίζω αλλά το φαντάζομαι με τι τρόπο θα τους δεχθούμε όταν τολμήσουν να ξαναπαρουσιασθούν για να μας εντυπωσιάσουν με το ανύπαρκτο έργο τους. Δεν γνωρίζω αν έχει κάποια αξία αυτή η έκκλησή μου, αλλά σκεφθείτε την και οι ενώσεις των συνταξιούχων ας συγκεντρώσουν όλες τις προσπάθειές τους εκεί όπου έχουν κάποια ελπίδα επιτυχίας.
Ντινος Τσατσαρης