Κύριε διευθυντά
Παρακολούθησα τη συνέντευξη του κ. Αλέξη Τσίπρα, την Τρίτη, στον ΣΚΑΪ. Παρά τις προσπάθειές σας να διατηρήσετε επίπεδο πολιτισμένου διαλόγου, ο κ. Τσίπρας το θεώρησε αδυναμία σας και αντιδρούσε με το σύνηθες «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» και καφενειακά επιχειρήματα…
Χωρίς καμία διάθεση από μέρους μου να σας υποδείξω πώς να κάνετε τη δουλειά σας (που την κάνετε άψογα), επιτρέψατέ μου, στα ακόλουθα τρία σημεία, να σας πω απλά τι θα ήθελα να ακούσω να του απαντάτε στην ασχετοσύνη των θέσεών του:
– Εφιάλτης: Οταν αποκαλεί «αποστάτη» τον πατέρα Μητσοτάκη, άρα και τον Κυριάκο («κατά μάνα κατά κύρη» που λέει και ο λαός) ως κληρονόμο, τότε πώς να χαρακτηρίσουμε τους γυρολόγους και πραγματικούς αποστάτες (ΑΝΕΛ και άλλους) που, προσφέροντάς τους γη και ύδωρ για να σώσει την καρέκλα του, τους δέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες στην κυβέρνησή του; Αποστατούληδες; Και ο ίδιος; Αποστασιο-δέκτης;
– Μάτι: Τσίπρας: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα… Δηλαδή, το κλασικό ελληνικό «οι άλλοι φταίνε όχι εγώ!». Φυσικά, δεν περίμενα από τον κ. Τσίπρα να ξέρει ότι την τελική ευθύνη όλων των πράξεων ή παραλείψεων υφισταμένων του την έχει ο ίδιος! Αλλά, εσείς, κ. Παπαχελά; Δεν θα έπρεπε να του το υπενθυμίσετε;
– Σκάφος: Τσίπρας: «Δεν δικαιούμαι και εγώ για διακοπές όπως κάθε ιδιώτης;». Δυστυχώς, δεν του ελέχθη. Ναι, αλλά οι ιδιώτες στη συντριπτική τους πλειονότητα πάνε με το τραμ στον Αλιμο, π.χ., και όχι με θαλαμηγούς (έναντι ρουσφετιών στο Καβούρι;).
Να τι θα ήθελα να ακούσω.
Κωνσταντινος Λυκας