Κύριε διευθυντά
Ηεπιτυχία του χαλιφάτου (Ι.Κ.) σε σύγκριση με τις άλλες ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις (π.χ. Αλ Κάιντα) έγκειται στο ότι σταδιακά εξελίχθηκε σε οιονεί πολιτειακή κρατική οντότητα. Ξεκινώντας από τον Ιούνιο 2014 ήλεγξε σταδιακά σημαντικές πόλεις (Μοσούλη-Ράκα κ.ά.) και μια σημαντική έκταση σε Ιράκ-Συρία συνολικά 8.000.000 κατοίκων. Αυτό εξασφάλισε πόρους και αίγλη. Σύμφωνα με τη CIA μέχρι το 2015 προσείλκυσε σαν εθελοντές 30.000 ξένους μαχητές από 80 χώρες, επιπλέον του βασικού κορμού που αποτελείται κυρίως από απόστρατους του στρατού του Σαντάμ. Η προσέλκυση τόσων μαχητών αποδίδεται πέραν της οντότητας του χαλιφάτου ως ψευδοκράτους (με διοίκηση προσομοιάζουσα ιστορικά με στρατούς κατοχής) και στην ιδεολογία που διέσπειρε ότι σκοπός του είναι η οικοδόμηση μιας παγκόσμιας ισλαμικής κυριαρχίας, καθώς και η έμφαση στον αποκαλυπτικό-εσχατολογικό χαρακτήρα της ιδεολογίας αυτής. Ο «χαλίφης» δεν είναι απλώς τίτλος ηγέτη κράτους, όπως σουλτάνος, εμίρης κ.λπ., θεωρείται ο εκπρόσωπος επί γης του Μωάμεθ (βρήκαν, μάλιστα, γενεαλογικό σύνδεσμο του Χαλίφη τους Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι με απογόνους του Μωάμεθ!), κάτι σαν τον ισλαμικό αντίστοιχο του καθολικού Πάπα.
Πιστεύουν και διέδωσαν ότι οι μάχες στη Συρία είναι προάγγελος της μεγάλης μάχης στο Νταμπίκ, που κατά το Κοράνι είναι ο ισλαμικός «Αρμαγεδδών». Εκεί οι στρατοί των απίστων της Δύσης θα νικηθούν σε μια «Αποκαλυπτική μάχη». Σε αυτήν τη δοξασία αναφέρθηκε και ο Ομπάμα σε λόγο του τον Δεκέμβριο του 2015, και απετέλεσε έναν από τους λόγους για τους οποίους απέφυγαν οι ΗΠΑ μέχρι σήμερα να λάβουν μέρος με χερσαίες δυνάμεις στις επιχειρήσεις στη Συρία κατά του Ι.Κ. Με την πρόσφατη κατάληψη της Μοσούλης από «συμμαχικές δυνάμεις» που μάχονται το Ι.Κ. και την πολιορκία της Ράκα από αυτές (η άλωση της οποίας είναι πια θέμα χρόνου), το Ι.Κ. τουλάχιστον ως ψευδοκράτος φαίνεται να πνέει τα λοίσθια. Πλην όμως μεγάλο μέρος του στρατού, πολεμικού υλικού, χημικών όπλων (ειδικών ερευνητών περί αυτών), τεχνικών, ηγετών του Ι.Κ., έχει καταφύγει σε άλλα εδάφη του Ιράκ και κυρίως της Συρίας νότια του Ευφράτη, στην περιοχή εντός της κοιλάδας του ποταμού αυτού μεταξύ της Mayadin και της πόλης Al Quaim που κείται μετά τα ιρακινά σύνορα. Αν o «χαλίφης» Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι εξακολουθεί να ζει, θα ευρίσκεται στην περιοχή αυτή, που θεωρείται πλέον η «ντε φάκτο» πρωτεύουσα του Ι.Κ.
Ο εκπρόσωπος του συνασπισμού κατά του Ι.Κ. συνταγματάρχης Dillon είχε δηλώσει τον Μάιο στο CNN ότι υπάρχει η πρόθεση από το Ι.Κ. να χρησιμοποιήσει σε μεγαλύτερη κλίμακα χημικά όπλα που ήδη έχει χρησιμοποιήσει 52 φορές σε περιορισμένη έκταση όλο το διάστημα των εχθροπραξιών, αν και τα θεωρούσε λιγότερο αποτελεσματικά από τα συμβατικά όπλα. Σύμφωνα με τα ανωτέρω, πέραν των εντεινόμενων τρομοκρατικών ενεργειών στη Δύση, όταν η στιγμή της απελπισίας φτάσει στους μαχητές του Ι.Κ. στη Συρία, δεν αποκλείεται να προβούν σε έναν μεγάλο σε έκταση χτύπημα με χρήση χημικών όπλων κατά των αντιπάλων τους σαν ένα θεαματικό «κύκνειο άσμα». Οσον αφορά τις οργανωμένες τρομοκρατικές ενέργειες του Ι.Κ. που θα πυκνώσουν για να ενθαρρύνουν τους μαχητές και οπαδούς του, αυτές θα έχουν στόχο σύμβολα του Δυτικού κόσμου, είτε αυτά είναι πόλεις (όπως έγινε με Παρίσι, Λονδίνο, Βερολίνο, Βρυξέλλες κ.λπ.) είτε κτίρια (π.χ. αρχαιολογικούς χώρους και Βατικανό, αφού ήδη απείλησαν τη Ρώμη και τον Πάπα). Σε αυτά δεν θα πρέπει να αποκλειστούν σαν στόχοι αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία στην Τουρκία και στην Ελλάδα, ακόμη και σε αυτόν τον Παρθενώνα ή την Ολυμπία, σε μια χώρα δυστυχώς ευάλωτη από πλευράς ασφάλειας. Ας μην ξεχνάμε ότι κατέστρεψαν μνημεία-αγάλματα των προγόνων τους Ασσυρίων στη δική τους χώρα και της πόλεως της Παλμύρας στη Συρία.
Γι’ αυτούς δεν υπάρχει ιστορία, απλώς άνθρωποι στο παρελθόν που ήσαν άπιστοι και ειδωλολάτρες. Ο,τι διασώζεται από αυτούς πρέπει να καταστραφεί, γιατί αυτό τους επιτάσσει το ιερό τους καθήκον.
Κινδυνολογίες;! Καταστροφολογίες;! Η αγριότητα των μέχρι τώρα συμπεριφορών του Ι.Κ. δεν αφήνει χώρο για αφορισμούς, παρά μόνο για επαγρύπνηση.
Λάμπρος Ροϊλός, Συντ. δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω – συγγραφέας -ερευνητής