Ενώπιον μιας «οστεοδεξαμενής»

Ενώπιον μιας «οστεοδεξαμενής»

Κύριε διευθυντά

Θα ήθελα να αναφερθώ σε άρθρο της «Κ» στις 30 Νοεμβρίου 2019 με τίτλο «Λεπτομερής ενημέρωση για την αποτέφρωση», το οποίο αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση της ΔΙΣ η οποία εστιάζει στο θέμα του τι απογίνονται τα οστά μετά την καύση του σώματος. Δηλαδή αναφέρεται με υπερ-ρεαλιστικό τρόπο ότι οι πιστοί πρέπει να γνωρίζουν ότι τα οστά του θανόντος κατ’ αρχάς τεμαχίζονται και στη συνέχεια «ρίχνονται σε μίξερ» και παραδίδονται στους συγγενείς σε μορφή σκόνης σε τεφροδόχο.

Ας δούμε τώρα τι απογίνονται τα οστά στα κοιμητήριά μας: Οι πολύ λίγοι που έχουν οικογενειακό τάφο, φυλάνε τα οστά στα υπάρχοντα οστεοφυλάκια. Στη μεγάλη πλειονότητα τα δημοτικά κοιμητήρια παραχωρούν τάφους για 3 χρόνια. Μετά γίνεται υποχρεωτικά εκταφή και τα οστά παραδίδονται στους συγγενείς, οι οποίοι μπορούν να ενοικιάσουν οστεοφυλάκια για τη φύλαξή τους. Αν δεν το επιθυμούν ή δεν μπορούν, τι γίνονται τα οστά; Ιδού:

Πριν από μερικά χρόνια γύρευα έναν ιερέα στο κοιμητήριο Π. Φαλήρου για να τελέσω ένα τρισάγιο. Μου είπαν να τον αναζητήσω στην περιοχή των οστεοφυλακίων όπου και πήγα.

Εκεί βρέθηκα μπροστά σε μία διαδικασία που θα μου μείνει αξέχαστη. Οι υπάλληλοι του κοιμητηρίου είχαν ανοίξει μία σιδερένια καταπακτή και άδειαζαν, με κινήσεις σαν να πετούν μπάζα, κουτιά με οστά από οστεοφυλάκια για τα οποία οι συγγενείς δεν είχαν ενδιαφερθεί για καιρό. Κοιτάζοντας από την καταπακτή μέσα στην υπόγεια «οστεοδεξαμενή» είδα πεταγμένα αμέτρητα ανθρώπινα οστά και πλήθος από κατσαρίδες να περιφέρονται.

Αυτό προς γνώσιν της πραγματικότητας και αντικειμενική σύγκριση του τι απογίνονται τα οστά μετά τον θάνατο.

Θ. Τσουρης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή