Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας τον τελευταίο εκκαθαριστικό λογαριασμό της ΔΕΗ, διαπίστωσα το μέγεθος της κοινωνικής ευαισθησίας που έχει η μεσαία τάξη προς τους οικονομικά αδύναμους. Η αξία της κατανάλωσης της ηλεκτρικής ενέργειας της οικογένειάς μου για 2.270 kWH ήταν 237 € και οι ρυθμιζόμενες χρώσεις για ΥΚΩ (υπηρεσίες κοινής ωφέλειας) 90 €, δηλαδή το 38% της κατανάλωσης του ρεύματος! Προσπαθώ να καταλάβω και πραγματικά αδυνατώ γιατί πρέπει να πληρώνω εκ παραλλήλου για τους οικονομικά αδύναμους ενώ ήδη πληρώνω φόρο αλληλεγγύης. Ο φόρος αλληλεγγύης δεν είναι σημαντική συνεισφορά και ένδειξη γενναιοδωρίας από κάθε φορολογούμενο πολίτη προς τους απόρους; Θεωρώ ότι γίνεται μια θλιβερή κοινωνική αλλαγή, καθώς δημιουργείται ένα πατερναλιστικό κράτος που λειτουργεί μεροληπτικά και εθίζει τους πολίτες να εξαρτώνται από πάσης φύσεως κοινωνικά επιδόματα όπως μειωμένου ενοικίου, ηλεκτρικού ρεύματος, τροφίμων, φαρμάκων κ.ά. Δυστυχώς, όμως, η κοινωνική εξάρτηση διαμορφώνει πολίτες χωρίς πρωτοβουλίες και φιλοδοξίες για ένα καλύτερο μέλλον καθώς χάνεται εν καιρώ η αξιοπρέπεια και η ανεξαρτησία του ατόμου. Φυσικά, η μεσαία τάξη που στηρίζει το πατερναλιστικό κράτος θα γονατίσει, γιατί δεν θα μπορεί να σηκώσει το βάρος της υπέρμετρης φορολογίας. Παράλληλα, θα κλονιστεί και ηθικά από τη θλιβερή πραγματικότητα της εξαναγκαστικής οικονομικής στήριξης που καλείται να καταβάλει στους πολίτες καθώς πολλαπλασιαστικά επαναπαύονται στην αλληλεγγύη των φορολογούμενων πολιτών. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι περίπου το 40% του πληθυσμού βρίσκεται σε κάποια σχέση μερικής ή ολικής εξάρτησης από κοινωνικά επιδόματα. Οι μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του κράτους έχουν χάσει την πραγματική τους σημασία, αφού έχουν συνδεθεί με εξοντωτική φορολόγηση των έντιμων πολιτών. Ο ελληνικός λαός πρέπει να στηρίξει μεταρρυθμίσεις που προσελκύουν επενδύσεις και δημιουργούν θέσεις εργασίας, μειώνουν τη γραφειοκρατία, περιορίζουν το κομματικό κράτος, αναβαθμίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και την αξιοκρατία. Η παρούσα ωχρή κατάσταση οδηγεί σε μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και στην εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, που είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Ο χρόνος δεν είναι πια σύμμαχος και κάθε καθυστέρηση δημιουργεί βαθιά πληγή στην κοινωνία, ενώ οι αντοχές της μεσαίας τάξης τελειώνουν. Εάν δεν υπάρξει αλλαγή ρότας από τη νυν ή μελλοντική πολιτική ηγεσία, κινδυνεύει η Ελλάδα να μεταμορφωθεί σε μια χώρα προνοιακών επιδομάτων που οι πολίτες θα ζούνε στην ανέχεια με υποβαθμισμένους θεσμούς. Οι εικόνες ντροπής και εγκληματικής συμπεριφοράς θα κορυφωθούν καθώς ο ανθρωπιστικός κώδικας δεοντολογίας θα υποστεί αλλαγές που θα επιφέρουν πνευματικό – οικονομικό μαρασμό και ηθική εξαθλίωση. Η κοινωνική ευαισθησία δεν πρέπει να γίνει κοινωνική μεροληψία.
Κωνσταντια Τεκα-Ευσταθιου
Πολιτικός επιστήμων