Κύριε διευθυντά
Την Τετάρτη 28 Ιουνίου διάβασα στην «Καθημερινή» ένα σύντομο άρθρο του εκλεκτού συνεργάτη σας Μιχάλη Κατσίγερα με τίτλο «Το κοστούμι της Κάλλας και τα φράγκα», μια φράση του Κώστα Γεωργουσόπουλου που μαζί με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο καταδικάστηκαν πρόσφατα σε 20 μήνες φυλάκιση ο καθένας με τριετή αναστολή, για χρέη του Θεατρικού Μουσείου, από ενοίκια ενός διαμερίσματος που χρησιμοποιεί το Θεατρικό Μουσείο ως αποθήκη. Ενιωσα βαθύτατη θλίψη. Αναλογίστηκα τα απεριόριστα όρια (πώς να την αποκαλέσω;) αδιαφορίας, απάθειας και παρακμής που μας έχει καταβάλει.
«Θεατρικό Μουσείο» η Ελλάδα, αυτή που δίδαξε θέατρο με τα πολυάριθμα φεστιβάλ, άπειρα θεατρικά σχήματα, τα 5 θεατρολογικά τμήματα πανεπιστημίων, με προγράμματα «Θεατρικής Αγωγής» στο σχολείο… Τι το χρειάζεται το Θεατρικό Μουσείο;;; Οταν υπάρχει τέτοια θεατρική παραγωγή, τι χρειάζεται η μνήμη. Αλλωστε και το θέατρο είναι μια τέχνη εφήμερη… Τι χρειάζονται η μνήμη, η έρευνα, οι μελέτες, οι ανιχνεύσεις του παρελθόντος, η ιστορία σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο παρόν; Ετσι, δυο αυθεντικοί θεατράνθρωποι που βίωσαν, δίδαξαν θέατρο και ήθος τόλμησαν να «ηγηθούν» στην οργάνωση και λειτουργία ενός φορέα απαραίτητου για τη δημιουργία θεατρικών υποδομών και παιδείας, δεν υπήρξε άλλη λύση (και ποιος να τη δώσει – πληρώσει;) παρά το δικαστήριο και η φυλακή (έστω με αναστολή) από χρέη.
Κάποτε μιλούσαμε για ιδανικά, αγωνιζόμασταν γι’ αυτά, τώρα μιλάμε για συμφέροντα, για αριθμούς, για ποσοστά, αγωνιζόμαστε γι’ αυτά αλλάζοντας. Αυτοί οι δύο θεατράνθρωποι έκαναν το λάθος να εξακολουθούν να πιστεύουν και να αγωνίζονται για ιδέες… Το Μουσείο θα παραμείνει κλειστό, το κοστούμι της Κάλλας δημιούργημα του Τσαρούχη και εκθέματα άλλων δημιουργών του Ελληνικού Θεάτρου από τόσες παραστάσεις θα τα φάει ο σκόρος. Το σαράκι. Καταφεύγω κι εγώ στις γνωστές διαπιστώσεις και περιγραφές του θέματος.
Ας μου επιτραπεί, λοιπόν. να τολμήσω μια πρόταση:
Μήπως θα ήθελαν όλα τα μεγάλα και μικρά θέατρα της Αθήνας να συμφωνούσαν και φυσικά δεχτούν εκείνοι που δύναται να έχουν γνώμη, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, να κάνουμε μια παράσταση τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν για την εξόφληση ίσως κάποιου μέρους του χρέους που έχει το Θεατρικό Μουσείο απέναντι στον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος-αποθήκης (δεν γνωρίζω το ποσό). Αισθάνομαι όμως πως έχουμε όλοι μας ένα χρέος και εμείς για την ύπαρξη, ανανέωση και επέκταση του Μουσείου για το Ελληνικό Θέατρο.
Λακης Κουρετζης, Επίτ. διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών, παιδαγωγός – σκηνοθέτης – συγγραφέας