Κύριε διευθυντά
Ολοι οι τακτικοί αναγνώστες σας εκτιμάμε την ευστοχία, τη διαύγεια και το χιούμορ, τα οποία χαρακτηρίζουν όλα σχεδόν τα σχόλια του εκλεκτού σας συνεργάτη κ. Στ. Κασιμάτη.
Φοβάμαι όμως ότι στο σχόλιό του στις 21.11.2017 με τίτλο «Ονομάτων επίσκεψις» και με καλή πρόθεση υπέπεσε σε ένα ατόπημα. Στην προσπάθειά του να ψέξει τη χαμερπή προσπάθεια υπονόμευσης της υποψηφιότητας ως ακαδημαϊκού του καθηγητού του Princeton κ. Αλεξάνδρου Νεχαμά, με υπαινιγμούς γιά την ελληνικότητα του ονόματός του, αναφέρει πως ο κ. Αλ. Νεχαμάς γεννήθηκε και μεγάλωσε ορθόδοξος. Εδώ έγκειται το ατόπημα. Αραγε για να είναι κάποιος αποδεκτός από την κοινωνία μας πρέπει να είναι χριστιανός ορθόδοξος; Προς τι όλοι οι αγώνες προ 15ετίας για να σταματήσει η αναγραφή του θρησκεύματος στα δελτία ταυτότητος; Τι θα πει ελληνικότητα του ονόματος;
Θα πρέπει να διαγράψουμε τους Αρβανίτες που αγωνίσθηκαν στους αγώνες του 1821; Ή τους σλαβόφωνους που μετείχαν στους μακεδονικούς αγώνες; Ή τους καθολικούς; Ή τους Εβραίους που σκοτώθηκαν στο μέτωπο της Αλβανίας το 1940-41;
Ελπίζω ο κ. Στ. Κασιμάτης να επανέλθει επί του ζητήματος αυτού, πολεμώντας τον ρατσισμό ακόμη και όταν είναι «για το καλό».
Γιαννης Π. Βογιατζης, Ψυχικό