Κύριε διευθυντά
Οι τρεις απορίες του κ. Π. Βουρλούμη, στις οποίες αναφέρθηκε σε άρθρο του («Καθημερινή» Κυριακής, 7/1), κανονικά είναι «μία μοναχά», ήτοι: Είναι (μιας) απορίας άξιον το ότι ένας πολύπειρος επί των ελληνικών πεπραγμένων έχει απορίες και μάλιστα «τρεις». Τούτο μόνο μας προβλημάτισε και το ομολογούμε!
Η κορύφωση της τραγωδίας «Σπίρτζης/ηλεκτρονικό εισιτήριο» είναι ακόμη στην άνοδό της. Πρέπει να περιμένουμε την –οσονούπω– εξέλιξη όταν θα μπουν οι μπάρες.
Τότε δεν θα υπάρχει καμία απορία, αλλά κλαυσίγελως… Εάν μέχρι τώρα «τα σπάνε» οι κ. Δεν πληρώνω, Ρουβίκωνες, ΠΑΜΕ, Ερχόμαστε, Ξεσκούφωτοι και Φεσωμένοι, τότε θα «τα σπάνε» όσοι προλάβουν!
Δεν αποκλείεται τότε να τα αποσύρουμε όλα τούτα και να εφαρμόσουμε κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα ή να επιστρέψουμε στα παλιά. Τότε και μόνο τοτε θά πρέπει να υπολογίσουμε το κόστος όλο (της αγοράς, της εγκατάστασης, των μέχρι τούδε περιοδικών καταστροφών, της αυριανής απόσυρσης, της ετέρας αγοράς και επανεγκατάστασης άλλων και κυρίως τους άπειρους τζαμπατζήδες επί ένα χρόνο τώρα). Ευτυχώς όμως για τους ενόχους, εδώ στη χώρα των ευφυών, το «τότε του ελέγχου δεν θα ’ρθει ποτέ».
(Οπως δεν ήρθε ποτέ για κανέναν, με ένα λαό να σιωπά γιατί οι πλείστοι λίγο ώς πολύ είμαστε λαθρεπιβάτες / ζαμπατζήδες στο όχημα Ελλάς, που απορείς γιατί ακόμη οδεύει έστω και σερνάμενο…)
Ευχαριστούμε τον κ. Βουρλούμη για την ανάδειξη του νοσηρού αυτού ζητήματος.
Κ. Ζουμης, Χαλάνδρι