Κύριε διευθυντά
Καθημερινά γινόμαστε ακούσια, μικροί και μεγάλοι, αυτόπτες μάρτυρες αποτρόπαιων σκηνών βίας και τρομοκρατίας, όπως διαχέονται από τα τηλεοπτικά κανάλια «ζωντανά» κατά τη διάρκεια μεταδόσεως των δελτίων ειδήσεων. Αγανακτισμένοι και δίκαια εξοργισμένοι οι πολίτες παρακολουθούν ανυπεράσπιστοι ομάδες μικρόνοων αναρχικών, κουκουλοφόρων και μη, εξοπλισμένων με βαριοπούλες, ρόπαλα και βόμβες μολότοφ, να σπάζουν βιτρίνες, να καίνε λεωφορεία, τράπεζες, ιδιωτικά και δημόσια κτίρια μπροστά στα μάτια των αστυνομικών δυνάμεων. Φοβισμένοι και πανικόβλητοι οι κάτοικοι των περιοχών όπου εκτυλίσσονται τα βίαια επεισόδια έχουν καταληφθεί από αισθήματα απόγνωσης, καθώς αισθάνονται αθύρματα στα χέρια μιας μικρής ομάδας εγκληματικών στοιχείων, που τείνουν να παραστήσουν την Ελλάδα ως μια ανοχύρωτη και ασύντακτη χώρα, επαυξάνοντας την απαξίωση και ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει διεθνώς, ιδίως μετά την οικονομική της κατάρρευση. Είναι αδιανόητο το κράτος, που ετυμολογικά σημαίνει δύναμη και εξουσία, να αδυνατεί να εφαρμόσει τους υπάρχοντες νόμους και να επιβάλει την τάξη και ασφάλεια στον τόπο μας. Πρόσφατα, έστω και καθυστερημένα, ανακοινώθηκε από το αρμόδιο υπουργείο και την ΕΛ.ΑΣ. ότι καταρτίσθηκε σχέδιο λήψης δραστικών μέτρων για την αντιμετώπιση των προαναφερομένων φαινομένων ανομίας. Απαιτείται όμως τόλμη και πολιτική βούληση για την εφαρμογή και αποτελεσματικότητά τους.
Δημητριος Δημηνας, Δικηγόρος, Κατερίνη