Kύριε διευθυντά
Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα είτε είναι ποδόσφαιρο, με νωπά μάλιστα τα πρόσφατα εξευτελιστικά για τη χώρα επεισόδια, είτε εξοπλιστικά, είτε δημόσια έργα-προμήθειες, είτε ακόμη και φάρμακα, παντού εμφανίζονται σχέσεις διαπλοκής. Σχέσεις διαπλοκής ανάμεσα στα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική! Αναμφισβήτητα, οι οικονομικοί παράγοντες καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης προσπάθησαν και προσπαθούν με τους δικούς τους τρόπους, θεμιτούς και αθέμιτους, να επιβληθούν στο πολιτικό σύστημα και να ελέγξουν τα πολιτικά πρόσωπα, προκειμένου να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Ποιος, αλήθεια, δεν θυμάται τον Κώστα Καραμανλή που τέτοιες μέρες το 2004 αναλάμβανε τη διακυβέρνηση αυτού του τόπου με προεκλογικό του σύνθημα ότι θα σκίσει τα κατεστημένα δίχτυα της διαπλοκής, που είχε τεχνηέντως στήσει η κυβέρνηση Σημίτη όλα τα προηγούμενα χρόνια, να δηλώνει εξοργισμένος στην κοινοβουλευτική του ομάδα, που είχε συναθροισθεί για φαγητό στον περιβόητο Μπαϊρακτάρη, πως δεν μπορεί αυτή τη χώρα να την κυβερνούν άλλο πέντε περίπου «νταβατζήδες»! Αλλαξε κάτι από τότε; Πόσοι πρωθυπουργοί στη συνέχεια δεν δήλωσαν ακριβώς την ίδια πρόθεση; Πόσοι δεν ορκίστηκαν ενώπιον του ελληνικού λαού δημόσια ότι θα σταματήσουν τη διαπλοκή; Και όταν ανέλαβαν την εξουσία κατάφεραν κάτι; Πιθανόν, το μόνο που άλλαξε ήταν ο τόπος, δηλαδή από τον ιστορικό Μπαϊρακτάρη περάσαμε στο Κοινοβούλιο ή και αλλού.
Με αυτά και με τα άλλα περάσαμε στην υπογραφή του ενός μετά το άλλο μνημονίου και στη χειρότερη οικονομική και δημοσιονομική κρίση που έχει γνωρίσει η χώρα στη Μεταπολίτευση. Και ακόμη δεν έχουμε φτάσει στον πάτο! Γιατί μπορεί να φύγουμε φέτος από τα μνημόνια, αλλά θα είναι μια καθαρή έξοδος ή θα μπούμε σε νέα επιτήρηση; Δύστυχη Ελλάδα, τι άλλο μέλλει να πάθεις από τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να ελέγξει το πολιτικό παιχνίδι και να βάλει τους δικούς του κανόνες; Από την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, την Ελλάδα της ελπίδας και της αυτοπεποίθησης, περάσαμε στην Ελλάδα της μιζέριας, της θλίψης, της μετανάστευσης και της απογοήτευσης. Γιατί; Εχει τέλος αυτή η κατάντια;
Αλεξανδρος Κριτσικης, Δικηγόρος