Κύριε διευθυντά
Η μανούλα μου έλεγε: «Κάποτε στη χώρα μας υπήρχε φόβος Θεού και ντροπή». Δυστυχώς αυτά τα δύο στοιχεία έγιναν αθεΐα και θράσος. Και τα διείσδυσαν στην ελληνική κοινωνία οι ψευτοκουλτουριάρηδες «προοδευτικοί». Οι αριστερές ιδέες, που με το πρόσχημα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οδήγησαν μια παραδοσιακή κοινωνία αξιών σε κοινωνία όπου ανυπεράσπιστες τελικά είναι οι αξίες. Ετσι, αν κρατάς σημαία, αν μιλάς για πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια είσαι υπό διωγμόν. Πολλές οι περιπτώσεις που μαρτυρούν περί αυτού. Καθημερινά, με την κάλυψη της πολιτείας γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων περιστατικών.
Οι εκπρόσωποι του απόλυτου κακού που κυβερνά πλέον τον πλανήτη, μακελεύουν την ανθρωπότητα, σκορπούν τον όλεθρο με τους πολέμους, δημιουργούν πρόσφυγες. Στόχος του απόλυτου κακού είναι το συνονθύλευμα των λαών και η υποβάθμισή τους. Γνωρίζοντας ότι σε κάποια εθνικά κράτη αυτό θα προσέκρουε, έσπευσαν να κάνουν τον αντιρατσιστικό νόμο, πάντα με το πρόσχημα της προστασίας…
Εκεί τρύπωσε και ο κάθε παραβατικός. Κάπως έτσι βλέπουμε εμείς οι οργισμένοι πολίτες αυτούς τους τύπους, που με μπροστάρηδες κάποιους αριστερούς «Δημαρχαίους» προσβάλλουν τα χρηστά ήθη της κοινωνίας, στην προσπάθειά τους να αντιστρέψουν την κανονικότητα.
Αλλά και ο Ιησούς μας ακόμη, όταν είδε τη βεβήλωση των ιερών και οσίων, πήρε το φραγγέλιο. Δεχόταν με αγάπη τους μετανοούντες αμαρτωλούς και τους ταπεινούς, όχι όμως τους υποκριτές και τους προκλητικούς.
Ολοι οι Χριστιανοί βλέπουμε με συμπάθεια τους ομοφυλόφιλους όταν είναι σεμνοί. Πολλοί από αυτούς είναι αθόρυβοι και μάλιστα διαπρέπουν σε πολλούς τομείς. Υπάρχουν όμως πολλοί που όχι μόνο δεν είναι σεμνοί, αλλά προκαλούν θρασύτατα με λόγια και έργα, με αποτέλεσμα να γίνονται δημόσιος κίνδυνος σε μια κοινωνία που προσπαθούν να εκφυλίσουν.
Για όλους αυτούς ο Κύριός μας είχε τα «Ουαί…»
Δαναη Πανοπουλου, Εκπαιδευτικός