Κύριε διευθυντά
Οπροβληματισμός, αν στη φορολογούμενη ακίνητη περιουσία πρέπει να περιληφθούν και τα αγροτεμάχια, έχει άλλη διάσταση και χρειάζεται άλλη προσέγγιση. Τα φορολογούμενα ακίνητα πρέπει να χωριστούν σε δύο κατηγορίες, σε εκείνα που εκμεταλλεύονται και αποδίδουν κέρδος ή έστω εισόδημα και σε εκείνα που δεν αποδίδουν τίποτα. Εκείνα που αποδίδουν, λογικό ακούγεται να φορολογούνται, όπως φορολογείται οποιοδήποτε εισόδημα, ανεξάρτητα αν είναι αστικά ή αγροτικά ακίνητα. Η αδικία ενυπάρχει στη φορολόγηση των ακινήτων εκείνων που τίποτα δεν αποδίδουν, όχι διότι ο κύριος αδιαφορεί και αρέσκεται να διαθέτει σχολάζουσα περιουσία, αλλά διότι η οικονομική κρίση τον αποστέρησε εσόδων και του κατέλιπε μόνο υποχρεώσεις. Η Στουρνάρειος και Θεοχάρειος λογική, ότι «οι κατέχοντες έχουν και να πληρώσουν» για τα ακίνητά τους, είναι οικονομικά αδικαιολόγητη και λογικά βλακώδης.
Η ακίνητη περιουσία των κατεχόντων και μη εχόντων δεν φορολογείται αλλά δημεύεται, όρος που η δειλία των επινοητών του συστήματος δεν τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσουν! Με την ίδια λογική της φορολόγησης (δήμευσης) της αξίας της ακίνητης σχολάζουσας περιουσίας, πρέπει να δημεύεται και ένα ανάλογο ποσοστό των καταθέσεων, αλλά και της κατοχής ρευστού χρήματος, που ο κάθε Eλληνας μπορεί να έχει, ανεξαρτήτως από πού προήλθε. Οι ιδιώτες που καλούνται να πληρώσουν και δεν έχουν, οδηγούνται σε αδιέξοδα, οι επιχειρήσεις σε κλείσιμο. Η διάχυτη φήμη, ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει εντολή να φροντίσει ώστε οι ελληνικές επιχειρήσεις να κλείσουν και η ακίνητη περιουσία να περάσει σε ξένα χέρια, φαίνεται να έχει κάποια βάση.
Αποστολος Γεωργοπουλος – Οικονομολόγος / επιχειρηματίας