Κύριε διευθυντά

Διαβάζοντας το κύριο άρθρο της «Καθημερινής» (8/3/2014 ) για τους «Αιωνίους φοιτητάς», φυσικά συμφωνώ με τις θέσεις που διατυπώνονται. Ως αναγνώστης της, αναγνωρίζω και σέβομαι τη μετριοπάθειά της, όμως προσωπικά θα επιθυμούσα να λεχθούν τα πράγματα με το όνομά τους. Η χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ από την ελληνική πολιτεία είναι και συνάρτηση του αριθμού των φοιτητών που σπουδάζουν σε αυτά. Oσο περισσότεροι φοιτητές φαίνονται εγγεγραμμένοι, τόσο περισσότερα χρήματα αντιστοιχούν στο Iδρυμα.

Αυτό, λοιπόν, κρύβεται πίσω από την αντιπαράθεση για τους αιώνιους φοιτητές. Η πλασματική αύξηση των οικονομικών αναγκών και απαιτήσεων των πανεπιστημίων με το σαθρό επιχείρημα ότι 12 χρόνια δεν επαρκούν σε εργαζόμενο φοιτητή να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Αφού λοιπόν εξασφαλισθούν οι αυξημένοι πόροι, ο αγώνας συνεχίζεται για να διατηρήσουμε την κατά το δυνατόν ανεξέλεγκτη διαχείρισή τους. Με σημαία και πρόσχημα το αυτοδιοίκητο, πολλοί πανεπιστημιακοί πολεμούν λυσσαλέα τα Συμβούλια Ιδρύματος χρησιμοποιώντας τους διαφόρους στρατούς των «βαθμοφόρων» και των κάθε είδους «μισθοφόρων» που διατηρούν με την ανοχή –έως πότε, άραγε;– της ελληνικής πολιτείας.

Οι Eλληνες πολίτες, όμως, δεν διαθέτουν πλέον την ίδια ανοχή!

Γιωργος Τρυφωνιδης – Ψυχικό