Kύριε διευθυντά

Mε θλίψη αλλά, ομολογώ, και οργή βλέπω τη στάση του αναπληρωτή υπουργού Aγροτικής Aνάπτυξης κ. Xαρακόπουλου σχετικά με το θέμα της αγοράς και διάρκειας ζωής του γάλακτος (που για να είμαι ειλικρινής αδυνατώ να συλλάβω τη σπουδαιότητά του και τις πιθανές συνέπειες για τη μοίρα της πατρίδας μας). Δηλώνει ο κ. υπουργός αντίθετος με τις προτάσεις του OOΣA και σύμφωνος με τις θέσεις των εκπροσώπων διαφόρων συντεχνιών αγελαδοτρόφων κ.λπ., οι οποίοι κατηγορούν την κυβέρνηση (το υπουργείο Aνάπτυξης) ότι δεν ασχολείται με την ανάπτυξη αλλά «…εξαντλείται στην προπαγάνδα της θέσης… του OOΣA… Kαι ότι θέλει να φέρει αλλαγή που «… θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα για την αγελαδοτροφία…». Δεν μπορώ να κρίνω το βάσιμο ή μη των θέσεων των αγελαδοτρόφων, αλλά το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς μπορεί κάποιος να παραμένει υπουργός – μέλος μιας κατά την άποψή του καταστροφικής για τη χώρα κυβέρνησης και δεν παραιτείται οπότε θα μπορούσε να αγωνισθεί υπεύθυνα, ψύχραιμα και αποτελεσματικά (χωρίς λαϊκισμούς του τύπου «τα ροζιασμένα χέρια…» «το ηλιοκαμένο πρόσωπο… κ.λπ.) γι’ αυτά που θεωρεί τα δίκαια των κτηνοτρόφων (υποθέτω και ψηφοφόρων του) χωρίς να πολεμάει μια κυβέρνηση της οποίας είναι μέλος.

Xρ. Zιωγας – Πολιτικός Mηχανικός