Κύριε διευθυντά,
Στην «Καθημερινή» της 01/04/2014 η συντάκτις σας κ. Τάνια Γεωργιοπούλου κάλυψε την παρουσίαση του συνδυασμού «δικαίωμα στην πόλη» του δημάρχου Γιώργου Καμίνη. Εκεί εκ παραδρομής αναφέρομαι ως «εκπρόσωπος της εβραϊκής κοινότητας». Τούτο δεν είναι ακριβές. Είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ως άτομο και διεκδικώ τον σταυρό προτίμησης των συνδημοτών μου όπως και όλοι οι φίλοι συνυποψήφιοι χωρίς να εκπροσωπώ καμία κοινότητα. Εκπροσωπώ μόνον το 1/74 -ως ένας από τους 74 του ψηφοδελτίου- της συνολικής πρότασης του συνδυασμού μας για τη συνέχιση του νοικοκυρέματος και της αναβάθμισης της πόλης μας. Προκαλεί, βεβαίως, εντύπωση γιατί χρειάζεται η «Καθημερινή» σε τέτοιους θολούς καιρούς να υποδείξει στους αναγνώστες της το θρήσκευμα ενός μόνον από τους αναφερόμενους υποψηφίους. Παρακαλώ να φροντίσετε για τη διόρθωση αυτής της εκ παραδρομής αναφοράς, ότι δηλαδή είμαι «εκπρόσωπος της εβραϊκής κοινότητας» ενώ δεν είμαι. Παρακαλώ, επίσης, με την ευκαιρία της διορθώσεως να αναφέρετε σωστά το όνομά μου, Μοντιάνο αντί για το εσφαλμένο Μοδιάνο. Είναι ένα όνομα που πιστεύω πως οι παλαιότεροι τουλάχιστον της «Καθημερινής» γνωρίζουν καλά.
Αλεξανδρος Μ. Μοντιανο
Γάλα
I
Κύριε διευθυντά
Μερικά συμπεράσματά μου όσον αφορά τη «γαλακτοθύελλα» που ενέσκηψε στη Βουλή μας. 1. Οι καταναλωτές είναι η πλειοψηφία και όλοι θέλουν φθηνότερο γάλα. 2. Οι αγελαδοτρόφοι μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε αιγο-προβατοτρόφους και να πωλούν το γάλα τους προς 1 ευρώ τουλάχιστον. 3. Οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν περιθώρια να κατεβάσουν λίγο τα κέρδη τους. 4. Η Ελλάδα δεν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην αγελαδοτροφία, ας παράγει και εξάγει πρόβειο και κατσικίσιο (φέτα) και ας εισάγει αγελαδινό προς όφελος όλων. Ολα τα άλλα νομίζω ότι είναι εκ του πονηρού.
Γιωργος Στραφτης
ΙΙ
Κύριε διευθυντά
Δεν είναι δυνατή η συνέχιση της πρακτικής τού να βάζουμε το σκουπιδομάνι «κάτω από το χαλί» χωρίς συνέπειες. Αλλά ούτε οι ρηξικέλευθες ιδέες των γραφειοκρατών του ΟΟΣΑ (OECD) έχουν θέση, ιδίως στη γεωργία, όπου η βίαιη παρέμβαση τις πιο πολλές φορές αποβαίνει καταστροφική, διότι παραβλέπονται τα ιδιόμορφα τεχνικο-κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά της.
Μήπως σχετικά με το γάλα ζητάμε πολλά; Δηλαδή παραγωγή από μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις, μεταφορά μέχρι και από Αλεξανδρούπολη(!) στην Αθήνα, για παστερίωση, εμφιάλωση κ.λπ. και από εκεί να διατεθεί φρέσκο ώς και το Καστελλόριζο, αλλά να είναι και φθηνό, παρά την ύπαρξη καρτέλ, προκειμένου να επιζήσουν οι ανορθόδοξα στημένες μονάδες επεξεργασίας. Ε, δεν ζητάμε και… πολλά!
Με δεδομένη τη χωροταξική και κυρίως την πληθυσμιακή ανορθοδοξία της Αθήνας, ως μία από τις διεξόδους για το πόσιμο γάλα αλλά και για πλείστους άλλους λόγους, οι γεωτεχνικοί συνιστούσαν επί αρκετές δεκαετίες διαρθρωτικές μεταβολές στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις.
Τώρα, όμως, αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι και αυτή ήταν μια πολύ σοβαρή υπόθεση, την οποία δεν θα έπρεπε να είχαμε εμπιστευθεί σε πολιτικούς! Ας επιδιώξουμε τουλάχιστον τώρα να μη φορτώσουμε στους παραγωγούς το βάρος μιας βίαιης μεταβολής, διότι… «θα χύσουν την καρδάρα με το γάλα», με συνέπειες όχι μόνο για τους ίδιους.
Πανος Κ. Παναγοπουλος – Γεωπόνος – Οικονομολόγος
Kαταφύγιο – λύτρωση
Kύριε διευθυντά
Γράφει την 7η-3-2014 ο διαλεχτός Nίκος Ξυδάκης. «H ποίηση είναι το καταφύγιο» και καταλήγει, βγαίνω από το δέρμα του δημοσιογράφου, τα ίδια θα έγραφα και ως αναγνώστης.
Nα λοιπόν ως πιστή αναγνώστρια της «Kαθημερινής» παίρνω την αφορμή, για να υιοθετήσω, αλλά και τοποθετηθώ στα όσα με λόγο καθαρό και ανθρώπινο αποδίδονται από τον συνεργάτη σας σε όσους τον τελευταίο καιρό μας προσφέρουν ανάσα και λύτρωση μέσα από εξαιρετικά φροντισμένες εκδόσεις.
Θα αναφερθώ στις πιο πρόσφατες. Στην τόση παραζάλη των καιρών, για όσα μας θλίβουν μέσα και έξω από τον τόπο μας είναι ανάσα και παρηγοριά το ότι έρχονται στο φως έπη, μορφές αγωνιστών και ποιητών, που άφησαν το στίγμα τους στη διαδρομή της πολύπαθης φυλής μας, αλλά και σύγχρονες, που μοχθούν για το καλύτερο…
Kόσμημα η δίτομη έκδοση «Aι θυσίαι της Eλλάδος στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο». Eμπνευση, πρωτοτυπία η σφαιρική αποτίμηση μιας ταραγμένης σύγχρονης περιόδου στη χώρα μας σε τέσσερες γλώσσες μέσα από μια έξοχη απεικόνιση, που αφορά σε μνήμες ανεξίτηλες για τίμημα και για καημούς…
Aξιέπαινη η Hλέκτρα Σαμιωτάκη για τον συντονισμό της παραγωγής. Tα πολυσυζητημένα απομνημονεύματα του Mακρυγιάννη σε μια βελτιωμένη δίτομη μεταγραφή είναι πέρα από την αφήγηση του αγωνιστή ένας λόγος με αισθητική «ψυχοκινητικός» κατά τον Σπύρο Aσδραχά, που καταδεικνύουν για μιαν ακόμη φορά τον άθλο του Γιάννη Bλαχογιάννη, που με τόσο μόχθο έφερε στο φως.
Xάρμα η μίνι έκδοση «2013 η χρονιά της γελοιογραφίας» που την επιμελήθηκε ο χαρισματικός Παντελής Mπουκάλας.
Nαι δίνουν κι εδώ τα ρέστα τους Mακρής και Πετρουλάκης σκιτσάροντες την επικαιρότητα με δηκτικότητα, αλλά και χιούμορ, που απαλύνουν άγχη και προβληματισμούς στην καθημερινότητά μας.
Kαι στη συνέχεια η σειρά των ποιητών. Kληρονομιά και προίκα μας, όπως μου είπε ένας απλός ταξιτζής!
Στίχοι ποιητικοί, μοναδικοί, που ύμνησαν μεγάλα! Ψυχές, που μάτωσαν για άδικους χαμούς. Kραυγές που ξεσήκωσαν γενιές, που πάλεψαν για το λυτρωμό του γένους, δίνονται από συνεργάτες σας με ματιά διεισδυτική και φροντίδα περισσή!
Mπράβο και πάλι στον Παντελή Mπουκάλα για τον Kαβάφη, στον Kώστα Mπουρναζάκη και Kώστα Xατζηαντωνίου για Σικελιανό και Παλαμά. «Mια πατρίδα η γη» είπε από τότε –ο οικουμενικός–στο δωδεκάλογο του γύφτου.
Περιμένουμε με αδημονία και τους υπόλοιπους, για να μην ξεχνάμε ως Eλληνες τέτοια αναστήματα, αλλά και να καμαρώνουμε επιλογές και καταξιωμένους συντελεστές μιας έγκριτης εφημερίδας, που σέβεται τους αναγνώστες της.
Φονη Pεπουλη – Φιλόλογος – Πολιτεία