Κύριε διευθυντά

Ως πολίτης της χώρας, αλλά και ως άνθρωπος που καταγίνεται με τα της παιδείας, με πολλούς τρόπους, θέλω να συγχαρώ θερμότατα τα παιδιά της Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ για τη γενναία τους απόφαση να ζητήσουν να χαθεί και τυπικά το εξάμηνο των σπουδών τους, που χάθηκε ουσιαστικά από τις συμπεριφορές υπουργών, πολλών καθηγητών, συντεχνιών και ελάχιστων φοιτητών. Ολους αυτούς, η απόφαση των παιδιών τούς εκθέτει πολλαπλά και θα ήθελα να ελπίζω ότι θα κάνει κάποιους να νιώσουν τόση δα, έστω, ντροπή, που βάζουν τις πολιτικές τους φιλοδοξίες, τα κομματικά τους συμφέροντα, τις συντεχνιακές τους διεκδικήσεις και τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις πάνω από το καλό της παιδείας, που είναι πάντα και παντού το καλό των παιδιών. Η απόφαση των φοιτητών τιμά τους ίδιους, αλλά και τους γονείς τους, που έκαναν και κάνουν τόσες θυσίες, σε δύσκολους καιρούς, για να στηρίξουν τις σπουδές των άξιων παιδιών τους. Μπράβο τους!

Τέλος, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι για λόγους προσωπικούς αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση που αυτή η γενναία και υψηλόφρονη πράξη έγινε από παιδιά της Αρχιτεκτονικής. Οι μεγάλοι Ελληνες αρχιτέκτονες που αποφοίτησαν από το Πολυτεχνείο, και έχουν φύγει σήμερα από κοντά μας, θα ήταν σίγουρα περήφανοι για τους μακρινούς απογόνους τους.

Αποστολος Δοξιαδης – Συγγραφέας