Κύριε διευθυντά
Ολόθερμα συγχαρητήρια για το κύριο άρθρο σας «Ενας σπουδαίος Ελληνας Πρόεδρος». Ολόθερμα επίσης συγχαρητήρια για τον έντεχνο συντονισμό ενίσχυσης των λεγομένων σας από το επίσης υπέροχο κείμενο του Αθανασίου Ελλις («Η Τουρκία έχει έναν Ερντογάν. Εμείς;»). Και των «Γραμμάτων αναγνωστών» του συγκεκριμένου φύλλου (Κυριακή 31 Αυγούστου 2014, που συνήθως Κυριακή δεν υπάρχουν γράμματα αναγνωστών).
Με αφορμή το κείμενο του Αθανασίου Ελλις, ανέτρεξα σε μια παλιά πηγή μου και σας στέλνω τις παρακάτω γραμμές από κείμενο του Γκόρκι, στη «Νόβαγια Ζιζν», 19 Μαΐου 1917, που αντέγραφε για τους αναγνώστες του από γράμμα που είχε λάβει από χωρικό γεωργό (αν βέβαια δεν πρόκειται για τέχνασμα του ιδιου του Γκόρκι):
«…Μας χρειάζονται αρχηγοί, που να μη φοβούνται να λεν την αλήθεια κατάμουτρα, και εάν ο σοσιαλιστικός Τύπος έκρινε όχι μόνον την πλουτοκρατίαν, αλλά και τους οποδούς του, θα εκέρδιζε πολύ. Πρέπει να είσαι αυστηρός και αμείλικτος όχι μόνον κατά του αντιπάλου, αλλά και κατά των φίλων σου»… (βλ. Μαξίμ Γκόρκι, «Σελίδες εκ της Επαναστάσεως», Εκδοτικός οίκος «Ελευθερουδάκης», Α.Ε., εν Αθήναις, 1930, σ. 48).
Αντωνης Κ. Αντωνιαδης