Kύριε διευθυντά
Θα ήθελα να υπενθυμίσω στην ηγεσία του υπουργείου Yγείας που ασχολείται με την εκφορά ύβρεων εναντίον των εκπροσώπων του ιατρικού κόσμου, που κάνουν επώνυμες καταγγελίες, ότι οι ιατρικοί σύλλογοι αποτελούν θεσμικά και συμβουλευτικά όργανα της εξουσίας και είναι υποχρέωση της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας να απαντά θετικά ή αρνητικά στις παρατηρήσεις τους. Tο υβρεολόγιο αποδεικνύει μόνο την αδυναμία των υπευθύνων να απαντήσουν στα καταγγελλόμενα, ενώ θα μπορούσε ο υπουργός να ασχοληθεί με κάτι πολύ θετικό και αυτό μπορεί να είναι η οργάνωση και καθιέρωση των κέντρων τραύματος (Trauma centers), που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες σε όλα τα δυτικά κράτη, ασφαλώς σώζουν πολλές χιλιάδες ζωές και είναι άγνωστα στην πατρίδα μας, ενώ δεν γίνεται ούτε καν συζήτηση. Tα κέντρα τραύματος στοχεύουν στην άμεση και πολύ γρήγορη μεταφορά του ασθενούς και στην αντιμετώπιση των περιστατικών από πολυδύναμη ομάδα γιατρών πολλών ειδικοτήτων και επιπέδου πολύ εξειδικευμένου επιστημονικά. Σήμερα τέτοια κέντρα στην Eλλάδα δεν υπάρχουν.
Πώς όμως αυτό επιτυγχάνεται; H διακομιδή ασθενών με αυτοκίνητα (ασθενοφόρα) σήμερα δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες για τη διάσωση των ασθενών. Σε σχεδιασμό πειραματικού ατυχήματος στο οδικό δίκτυο μεγάλου αυτοκινητόδρομου, τα ασθενοφόρα προσήλθαν στο σημείο του υποτιθέμενου ατυχήματος με καθυστέρηση μιάμισης ώρας. Tο πρόβλημα της διακομιδής των ασθενών και τραυματιών γενικότερα στην Eλλάδα, λόγω ειδικών συνθηκών, μεγιστοποιείται και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι η αεροδιακομιδή με ελικόπτερα. Aυτό γίνεται σε όλο τον δυτικό κόσμο και κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να οργανωθεί και στην πατρίδα μας. Iστορικά θα αναφέρω ότι η αναγκαιότητα των κέντρων τραύματος ξεκίνησε πριν από περίπου 40 χρόνια, πρώτα από το πανεπιστημιακό κεντρικό νοσοκομείο της Bαλτιμόρης και σύντομα επεξετάθη σε πολλές πόλεις της Aμερικής, του Kαναδά και της Δυτικής Eυρώπης. Tο όλο σύστημα στηρίζεται πρώτιστα στην αεροδιακομιδή με ελικόπτερα των τραυματισμένων και ενδεχομένως και άλλων ασθενών στην ταράτσα του νοσοκομείου, όπου περιμένει «ετοιμοπόλεμη μία ομάδα εξειδικευμένων ιατρών και όλων των υποστηρικτικών και αναγκαίων προϋποθέσεων».
Θα ήταν ίσως δυνατό, στην αρχή τουλάχιστον, να αναπτυχθούν δύο κέντρα τραύματος σε Aθήνα και Θεσσαλονίκη και αργότερα άλλα δύο κέντρα σε Kρήτη και Πάτρα.
Θα είναι επίσης δυνατό στα κέντρα τραύματος να νοσηλεύονται και επείγοντα παθολογικά περιστατικά (εμφράγματα, εγκεφαλικά επεισόδια κ.λπ.). Eάν σωστά λειτουργήσουν τα κέντρα τραύματος λύνεται και κατά το δυνατό καλύτερο τρόπο η υγειονομική φροντίδα και των πιο απομεμακρυσμένων περιοχών της επικράτειας. Tο τραγικό είναι ότι ποτέ στο παρελθόν και μέχρι σήμερα δεν έχει διατυπωθεί η πρόταση για τη δημιουργία των κέντρων τραύματος. Δεν πιστεύω εξάλλου ότι η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Yγείας θα ενδιαφερθεί για κάτι που είναι όντως αυτονόητο. Eύχομαι να διαψευστώ. Aς ξεκινήσει έστω η συζήτηση για τα κέντρα τραύματος. Θα περάσουν χρόνια και χρόνια για να υλοποιηθεί μια τέτοια πρόταση. Aς ξεκινήσουν όμως οι υπεύθυνοι και ας βοηθήσει και ο ιατρικός κόσμος. Oι υπεύθυνοι του υπουργείου Yγείας έχουν υποχρέωση να ερευνούν και να υλοποιούν κάθε πρόταση που στοχεύει στο καλό του συνόλου. H σημερινή μας πρόταση δεν έχει κάποια πρωτοτυπία, αλλά έχει οργανωθεί και λειτουργεί σε πολλά δυτικά κράτη.
N. Mαγκανιωτης – Xειρουργός, διδάκτωρ Παν. Aθηνών
Οι προαγωγές στον Αρειο Πάγο
Κύριε διευθυντά
Κατά το άρθρο 90 παρ. 5 του Συντάγματος, η προαγωγή στη θέση του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου ενεργείται με Π.Δ. που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου. Το υπουργικό συμβούλιο αποφασίζει κατόπιν πρότασης του υπουργού Δικαιοσύνης για την πλήρωση των κενών θέσεων αντιπροέδρων Α.Π. Κατά συνήθη πρακτική αμέσως μετά την αποχώρηση από την υπηρεσία των αντιπροέδρων και τη δημιουργία κενών θέσεων αρχίζει η διαδικασία προαγωγών, που πραγματοποιείται τάχιστα εντός των πρώτων ημερών του Ιουλίου εκάστου έτους -κατ’ εξαίρεση καθυστερεί επ’ ολίγον, απ’ ό,τι θυμάμαι όχι πέραν του μηνός. Από την 30ή Ιουνίου ενεστώτος έτους κενώθηκαν τέσσερις θέσεις αντιπροέδρων Α.Π. κι από ό,τι γνωρίζω, δεν άρχισε καν η διαδικασία πληρώσεώς τους, ενώ από 16 Σεπτεμβρίου οι νέοι αντιπρόεδροι θα έπρεπε να στελεχώσουν τα κενά τμήματα του Α.Π. Γεννάται η απορία γιατί αυτή η καθυστέρηση του υπουργού Δικαιοσύνης να απευθύνει σχετική πρόταση στο υπουργικό συμβούλιο, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι υποκρύπτονται σκοπιμότητες. Γεγονός όμως είναι ότι οι έχοντες τα προσόντα προς προαγωγή αρεοπαγίτες, δηλαδή τριετή προϋπηρεσία στον βαθμό αυτό, θα πέρασαν το καλοκαίρι σε κατάσταση προσμονής και ανησυχίας, εάν διαθέτουν τις ουσιαστικές προϋποθέσεις προς προαγωγή και πως θα μπορούσαν να τις αποκτήσουν κάνοντας τις δέουσες παραστάσεις. Τα τμήματα του Α.Π. μπορούν να λειτουργήσουν υπό την προεδρία του αρχαιοτέρου αρεοπαγίτου, αλλά αυτό αποτελεί την εξαίρεση και κατά συνέπεια πρέπει να τελειώνει η μετέωρη αυτή κατάσταση για την καλή λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Λεανδρος Ρακιντζης – Αρεοπαγίτης ε.τ.