Kύριε διευθυντά
Τους τελευταίους μήνες, ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τα μέσα επικοινωνίας και την κοινή γνώμη ήταν ο διαγωνισμός για τη χορήγηση τεσσάρων αδειών τηλεοράσεως πανελλήνιας εμβέλειας. Πρωτοφανής, επαίρεται η κυβέρνηση, διαδικασία η επιλεγείσα. Θετικό ή αρνητικό; Αμέσως μία επιφύλαξη: ως μοναδικό κριτήριο επιλογής ορίσθηκε το ύψος της οικονομικής προσφοράς. Κανένα ποιοτικό κριτήριο. Καμία εγγύηση για τις απαιτούμενες από το Σύνταγμα ποιοτικές προϋποθέσεις (άρθρο 15, παρ. 2).
Mε τη διεξαγωγή του διαγωνισμού κορυφώνονται τα περίεργα. Αμέσως αμέσως, το ύψος των προσφορών ξεπέρασε κατά πολύ κάθε πρόβλεψη, κάθε προσδοκία. Αινιγματικό! Θα εισπραχθούν συνολικά για τις τέσσερις άδειες 246 εκατομμύρια ευρώ. Μήπως κάποιοι έφθασαν τόσο ψηλά με την πρόβλεψη ότι η όλη διαδικασία θα καταρρεύσει με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας; Για να παρασύρουν τους άλλους; Αναρωτιέμαι. Aλλο ερώτημα. Ο ΑΝΤ1 και ο ΣΚΑΪ, τους γνωρίζουμε. Eχουν αποσβέσει, ύστερα από τόσα χρόνια λειτουργίας, τις δαπάνες εγκαταστάσεως. Οι άλλοι δύο; Οι κύριοι Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας και Βαγγέλης Μαρινάκης με ποια λογική προσέφεραν τα ποσά που προσέφεραν; To χρήμα που κυκλοφορεί ανά την οικουμένη έχει ορισμένα γνωστά χαρακτηριστικά… Συμπεριφέρεται λογικά (άρα είναι δυνατή η πρόβλεψη). Eχει μια μεγάλη διαστροφή. Θέλει πάντα να αβγατίζει. Κατά τα άλλα, δεν έχει πατρίδα, ούτε χρώμα· δεν έχει προλήψεις και ιδεολογία· δεν έχει ενδοιασμούς και ντροπαλοσύνες. Eνα του ελάττωμα: κάποτε κάποτε, βρωμοκοπάει και ζέχνει (δύσκολο να καταλάβεις από πού). Ακόμα, καμιά φορά συμπεριφέρεται αλλόκοτα· με μεγάλη γαλαντομία προς φιλικές παρτιτούρες· μέχρις αυτοθυσίας. «[Aργυρος] πανουργίας έδειξεν ανθρώποις έχειν…» [Το χρήμα] δείχνει τους ανθρώπους να ενεργούν με πανουργία… (Σοφοκλής).
Υπήρξε η εποχή της χαβιαρόπιτας. Την μοιράζονταν αρκετοί συνδαιτυμόνες. Ασχέτως πεποιθήσεων. Καλοί και κακοί. Ομοτράπεζοι: ο Λεβέντης (Κανάλι 67) και το ΚΚΕ (τηλεοπτικός σταθμός 902). Τώρα η προς διανομή πίτα είναι μια ανάλατη κολοκυθόπιτα. Η διαφημιστική δαπάνη έχει συρρικνωθεί απίστευτα. Αξίζει η διεκδίκηση τη δαπάνη, τον κόπο, την ταπείνωση (τρεις μέρες κλεισμένοι στο φρέσκο); Η χωρίς δισταγμό απάντηση του χρήματος είναι ένα εμφαντικό «όχι».
Συνέχεια παραλογισμών: κατά ποια οικονομική λογική το ίδιο αγαθό αγοράζεται από τέσσερις διαφορετικούς αγοραστές σε τέσσερις διαφορετικές τιμές (διαφορές έως και 74%); Με αφετηρίες τόσο άνισες οικονομικά, πώς είναι δυνατόν να συναγωνισθούν έντιμα! «Το τίμημα ήταν απροσδόκητα υψηλό», λέει ο πρωθυπουργός· καμαρώνοντας. Γιατί; Αναρωτιέται ο απλός νουνεχής πολίτης. «Εξέπληξε την κυβέρνηση», είπε ο αρμόδιος υπουργός. Δεν είναι αφύσικο να εκπλήσσεται μια κυβέρνηση για τις συνέπειες των ενεργειών της; Αναρωτιέται ο απλός νουνεχής πολίτης. Τέτοια αδαημοσύνη, ποιος να τη φανταστεί! Ή είναι κάτι άλλο; Μήπως με κάποιους τα κουβέντιασαν από πριν; Quid pro quo. Do ut des.
Ο κύκλος εργασιών των εταιρειών τηλεοράσεως πανελλήνιας εμβέλειας είναι κατά μονάδα τα τελευταία χρόνια κάτω (σε πολλές περιπτώσεις πολύ) των 65 εκατ. ευρώ. Για ένα τέτοιο αντικείμενο το χρήμα δικαιολογεί τη διάθεση 52,6 και 73,9 εκατ. μόνο για την άδεια λειτουργίας; Ποιο το ύψος των απαιτούμενων κεφαλαίων για την εγκατάσταση; Ποιο το κόστος λειτουργίας; Οι λειτουργούσες εταιρείες τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κέρδη. Ούτε ποτέ είχαν αξιόλογα. Ποια η επιχειρηματική λογική; Ο κ. Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας είχε δυσκολίες να εξασφαλίσει την εγγυητική επιστολή. Την κατέθεσε εκπρόθεσμα (Ω του θαύματος! Εγινε δεκτή!). Ο πατέρας Χρήστος Καλογρίτσας είναι μεγαλοεργολάβος δημόσιων έργων. Η απόκτηση τηλεοπτικής άδειας δεν συνιστά ξεκάθαρη περίπτωση διαπλοκής; (Το τρίγωνο «Δημόσιο – δημόσιες εργολαβίες – κανάλι τηλεοράσεως» συνιστά κατά γράμμα εφαρμογή των αιτημάτων της διαπλοκής). Ο άλλος προσφάτως επισκέφθηκε το Μέγαρο Μαξίμου και τον περασμένο Ιούλιο την πρόεδρο του Αρείου Πάγου. «Ελεύθερος με εγγύηση 200.000 ευρώ και περιοριστικούς όρους ο Μαρινάκης» (τίτλος ΑΠΕ, 18 Ιουνίου 2015).
Θα καταλήξω με την υπόμνηση της προειδοποιήσεως του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου: «Δεν είναι δυνατόν να μένει απροστάτευτο το τηλεοπτικό πεδίο και ο δημόσιος βίος της χώρας απέναντι σε τυχόν προσπάθειες διείσδυσης του οργανωμένου εγκλήματος στον χώρο αυτό» (ΑΘΗΝΑ 9.84, 31 Αυγούστου 2016). Ο νοών νοείτω. Το χρήμα σε διάθεση γαλαντομίας. «Με κάποιο αντάλλαγμα ασφαλώς»· ξελαρυγγιάζεται, από το βάθος της σκηνής, η καχυποψία. Γιατί μεταξύ των πολλών (καλών;) συνεπειών της διακυβερνήσεως των Συριζανέλ (υπό την εμπνευσμένη και συνεπή κατεύθυνση των πνευματικών αστέρων Τσίπρας-Καμμένος) είναι η μετάλλαξή μας σε καχύποπτους δέκτες. Στην προσωπική μου περίπτωση, αποτέλεσμα ετούτο το κείμενο.
Νικ. Λ.Γ. Λιναρδατος
«Ζητείται όραμα για τα παιδιά»
Kύριε διευθυντά
Ο Σεπτέμβριος σημαίνει για τους μαθητές και γενικότερα για τη σπουδάζουσα νεολαία το τέλος της ξενοιασιάς, του παιχνιδιού και της καλοκαιρινής ραστώνης και την επιστροφή στα θρανία της μάθησης, του μόχθου και της στενάχωρης προσπάθειας. Υπάρχουν, βέβαια, και μαθητές που λαχταρούν να επιστρέψουν στο σχολείο τους, γιατί έχουν βάλει στόχο να σπουδάσουν και να αναδειχθούν σε άξια και παραγωγικά μέλη της κοινωνίας. Oμως η πλειονότητα των νέων αντιμετωπίζει ως καταναγκαστική εργασία τη φοίτηση στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τη θεωρεί ατελέσφορη προσπάθεια, αφού πιστεύει ότι δεν εξασφαλίζεται το μέλλον του, με την κρατούσα πραγματικότητα, επαγγελματικά και κοινωνικά. Eτσι εξηγείται η χαμηλή απόδοση και η απογοητευτική βαθμολογία μεγάλου αριθμού αποφοίτων λυκείου που παίρνει μέρος κατ’ έτος στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τις επιδόσεις των μαθητών διεθνώς σε βασικά μαθήματα, η Ελλάδα κατέλαβε την 42η θέση μεταξύ 65 χωρών, βαθμολογία που θεωρείται πολύ χαμηλή σε σχέση με το υψηλό επίπεδο νοημοσύνης για το οποίο καυχιόμαστε οι νεοέλληνες. Από την άλλη μεριά τα σχολεία μας έχουν καταντήσει «ξέφραγο αμπέλι» με τη συνδικαλιστική οργάνωση και κομματικοποίηση των μαθητών, πατροναρισμένη πολλές φορές από φανατισμένους εκπαιδευτικούς, με τη διακίνηση αντεθνικών και αντιχριστιανικών ιδεολογιών που «προετοιμάζουν» ίσως αυριανούς αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, καταληψίες, καταστροφείς των δημόσιων εκπαιδευτηρίων και υπέρμαχους της απαξίωσης και του χλευασμού κάθε ιεραρχίας και αξιοκρατίας στην εκπαιδευτική κοινότητα. Τα παιδιά μας πάσχουν από έλλειψη στόχων, δημιουργικού οράματος και αισιοδοξίας για το μέλλον τους, αφού τα όνειρά τους τα καταπνίγουν η περιρρέουσα ζοφερή ατμόσφαιρα της ανεργίας, της φτώχειας, της διαφθοράς, της λαμογιάς και της προκλητικής αναισχυντίας του ψεύδους και ανηθικότητας, Πέραν του γνωστικού πεδίου της εκπαίδευσης, βασικό της στοιχείο, σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα [άρθρο 16], αποτελούν η ηθική, πνευματική, φυσική αγωγή των Ελλήνων και η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής τους συνείδησης. Στοιχεία και στόχοι που ατυχώς αγνοούνται και παραβιάζονται ηθελημένως από τους ταγούς της εκπαίδευσης και τους θεσμοθετημένους φύλακες και εφαρμοστές του Συντάγματος της ελληνικής επικράτειας.
Δημητριος Δημηνας – Δικηγόρος