Κύριε διευθυντά
«Τι κοινό έχουν ο Τραμπ… o Τσίπρας, o Δρίτσας και λοιποί υπουργοί; Η απάντηση: «They operate entirely without shame… Χωρίς ίχνος ντροπής…». Ψεύδονται σαν το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο. Αφορμή μού είχε δώσει άρθρο στον αμερικανικό αξιόπιστο ιστότοπο VOX-POLICY & POLITICS της 7ης Ιουνίου 2015. Διαπίστωση ότι ο «Trump operates entirely without shame». Ο παραλληλισμός λίγο παρακινδυνευμένος τότε, τον είχα καταθέσει γραπτώς.
Τον ξαναθυμήθηκα διαβάζοντας την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, το Σάββατο, 11 του μηνός. Είπε: «Εμείς λοιπόν επαναλαμβάνουμε: Τηρούμε τα συμφωνηθέντα». Οταν την ίδια ώρα ο αρμόδιος υπουργός του (Ευκλ. Τσακαλώτος), σε επίσημο έγγραφό του προς τους δανειστές μας, βεβαιώνει ότι η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει το ένα τρίτο μόνο των προαπαιτουμένων (υπεσχημένων) για να κλείσει η αξιολόγηση· η αξιολόγηση της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου. Και όταν ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ δηλώνει στο Ευρωκοινοβούλιο ότι δεν έχουν εφαρμοστεί τα συμφωνηθέντα με τις ελληνικές αρχές από τον περασμένο Αύγουστο και γι’ αυτό υπάρχει καθυστέρηση των εκταμιεύσεων. (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2 Φεβρ.)
Είπε: «Ακούω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα ταξιδεύσει στη Γερμανία για να επισκεφθεί την κυρία Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε… Το μόνο που είμαι βέβαιος πως δεν θα αναφέρει είναι το ζήτημα της έκδοσης του κ. Χριστοφοράκου». Και βέβαια δεν το ανέφερε. Διότι λειτουργεί δημοκρατικά. Η επέμβαση πολιτικών προσώπων σε θέματα Δικαιοσύνης είναι ενέργεια με υπόβαθρο αυταρχική, ολοκληρωτική συγκρότηση και νοοτροπία. Μα καλά, η ιστορία των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών (που ζήτησαν και τους χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο, παρά τη δική του προς τον Ερντογάν διαβεβαίωση περί του αντιθέτου) δεν του έμαθε τίποτα; Μια τόσο χοντρή γκάφα:
Είπε ακόμα: «Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο που θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κρίση είναι παρελθόν». Είναι δυνατό να το πιστεύει; Ο κόσμος το ’χει τούμπανο. Οταν διατυπώνεται στις περισσότερες αναλύσεις (και δη των ξένων) ο κίδυνος, η απειλή του Grexit! Aν το πιστεύει, τότε διατελεί σε πλήρες μπέρδεμα φαντασίας και πραγματικότητας.
Είπε και αναρίθμητες άλλες αναλήθειες. Αλλά ας γυρίσουμε στην αρχή της επιστολής. Αυτή η ξεδιάντροπη αντίθεση με την αλήθεια αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό Τραμπ και Τσίπρα. Kαι οι δύο, πολιτικοί της «μετα-αλήθειας», της «εναλλακτικής αλήθειας». Mε μόνη διαφορά την κατεύθυνση. Μετα-αλήθεια του ενός ο μερκαντιλισμός του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα. Μετα-αλήθεια του άλλου η μεταλλαγή, ως τρίτος γύρος, της κοινωνίας σε μορφές που έχουν καταρρεύσει με εκκωφαντικό βρόντο στη συνάντηση των δεκαετιών 1980 και 1990.
Τώρα μία (θα την έλεγα παράξενη) παρατήρηση: Βρισκόμαστε μπροστά σε δύο μορφές συμπεριφοράς που μαρτυρούν κοινά ψυχοδιανοητικά χαρακτηριστικά. Παλιά στην Κεφαλονιά το λέγαμε κολέτο. Μου έρχεται αυθόρμητα στον νου ως πιο εκφραστική λέξη για τη γελοιότητα της συντυχίας· η γραβάτα, για να γίνω κατανοητός. Με αντιθετική όμως μορφή εκφράσεως. Ο ένας επιδεικνύεται μη φορώντας. Ο άλλος κορδώνεται φορώντας φανταχτερή έως κάτω από τη μέση του, με πάντα ξεκούμπωτο το σακάκι, ακόμα και το πανωφόρι, τις ψυχρές μέρες του χειμώνα.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, τρεις εξέχοντες καθηγητές της Ψυχιατρικής στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Καλιφόρνιας σε επιστολή τους προς τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα αναφέρθηκαν «εις ευρέως γνωστά συμπτώματα διανοητικής αστάθειας, που περιλαμβάνει στόμφο, εντυπωσιασμό, υπερευαισθησία σε μειωτικές επικρίσεις και προφανή ανικανότητα να διακρίνει μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας». Ο λόγος βέβαια για τον τότε εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Και τώρα, στις 27 Ιανουαρίου, ο ψυχίατρος John D. Gartner, πρώην καθηγητής στη φημισμένη ιατρική σχολή του John Hopkins University, κοινολογεί ευρύτατα τη διάγνωσή του ότι ο Τραμπ δείχνει συμπτώματα «κακοήθους ναρκισσισμού» (malignant narcissism)· ορίζεται στα λεξικά ως «μείγμα ναρκισσισμού, αντικοινωνικής ανωμαλίας της προσωπικότητας και σαδισμού» (www.independent.co.uk>Lifestyle>Health & Families.Trump, μία μεταξύ πληθώρας πηγών).
Και στα δικά σας, μας εύχονται οι άσπονδοι φίλοι μας. (Αλήθεια, τι να σκέφτονται ο Πούτιν και ο Ερντογάν;) – Απαγε της βλασφημίας, η απάντησή μας, αν επιδείξουμε, ως λαός, ορθοφροσύνη.
Νικ. Λ. Γ. Λιναρδατος
Κηφισιά