Κύριε διευθυντά
Ακούσαμε προσφάτως την παρουσίαση που έκανε στη Βουλή ο πρόεδρος της Ν.Δ. και στη συνέχεια τον πρωθυπουργό. Οι οπαδοί τους διαπίστωσαν ότι ο καθένας τα είπε σωστά, εκλογές ζητήθηκαν πάλι με έμφαση και ο πρωθυπουργός μάλιστα πρότεινε στον αρχηγό της Ν.Δ. να προχωρήσει σε μομφή για να αποφασίσει η Βουλή εάν θέλει εκλογές. Τα προβλήματα που μας περιβάλλουν είναι πολλά. Τα κόμματα σε όποια πτέρυγα της Βουλής βρίσκονται θα μπορούσαν να προβάλουν με προτάσεις όπως παρακάτω συνοψίζονται με έτοιμα νομοσχέδια στη Βουλή για να συζητηθούν, να συμφωνηθούν και να ψηφιστούν. Τον τελευταίο καιρό ο μέσος αστός βασανίζεται με έννοιες όπως μνημόνια ή αξιολογήσεις, που σκοπό έχουν για μία ακόμη φορά την επιβολή και άλλων δυσβάσταχτων φόρων και συντάξεων τριτοκοσμικών. Ο,τι και να επιτύχουμε θα είναι μια παράταση για νέα μικρή περίοδο και, φυσικά, πολύ σύντομα με την ίδια λογική θα καταλήξουμε στην απόλυτη καταστροφή.
Κανένα κόμμα μέχρι σήμερα δεν έχει αντιληφθεί ότι 300 βουλευτές είναι πολλοί για ένα μικρό κράτος. Το Σύνταγμά μας ευτυχώς έχει προβλέψει να είναι 200-300, σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή όμως δεν υπάρχει. Ο αριθμός 200 ή 300 δεν είναι το πρόβλημα αλλά οι κρατικοδίαιτοι που ακολουθούν κάθε βουλευτή είναι εκατοντάδες και μισθοδοτούμενοι από τον δημόσιο προϋπολογισμό. Ανάλογο είναι και το πρόβλημα της διοίκησης του κράτους: έχουμε 39 υπουργούς, με 11 εκατ. πληθυσμό, η Γερμανία έχει μόνο 15 και με πολλαπλάσιο πληθυσμό. Οι υπουργοί μας δεν είναι οι άριστοι αλλά οι κομματικοί δικοί μας και όσοι είναι και βουλευτές παραμένουν και στη Βουλή.
Δεν έχουμε επίσης τους αρίστους υφισταμένους ανά υπουργείο, γενικούς γραμματείς και συμβούλους, που είναι εκατοντάδες – είναι συζητήσιμο εάν χρειάζονται. Ομως θα έπρεπε οι θέσεις τους να προκηρύσσονται, με τα προσόντα που θα έπρεπε να έχουν ανά θέση, οι αρμοδιότητές τους και η επιλογή τους να εγκρίνονται για συγκεκριμένο χρόνο ανανεώσιμο από τη Βουλή και η επιλογή τους να μη είναι μόνο μεταξύ των κομματικών φίλων.
Κανένα κόμμα δεν έχει προτείνει ολοκληρωμένα, καλά μελετημένα νομοσχέδια για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, για την πλήρη αυτονόητη προστασία των κατοίκων του ανατολικού Αιγαίου, για τη συγχώνευση ή κατάργηση οργανισμών, για τη βελτίωση της Παιδείας, για την καλύτερη εφαρμογή της διαύγειας, για το προσφυγικό-μεταναστευτικό και πολλά άλλα. Σήμερα, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν εμπρός τους έναν υπολογιστή, αλλά πίσω τους σε πολλές υπηρεσίες, δείτε π.χ. στις εφορίες, στις πολεοδομίες, όγκους φακέλων. Αυτό δεν είναι μηχανοργάνωση.
Αναγκαίο είναι επίσης η Βουλή να θεσπίσει νόμους θεσμικούς μη μεταβαλλόμενους με απλή πλειοψηφία για την προσέλκυση μεγάλων επενδυτών. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να εξασφαλίζουν στους μεγάλους επενδυτές χαμηλή φορολογία σταθερή, άμεση δικαστική προστασία. Αυτό σημαίνει ταχύτατη απλοποίηση της νομοθεσίας μας σε όλους τους τομείς.
Κωνσταντινος Γενηδουνιας
Απόφοιτος του ΕΜΠ 1958