Κύριε διευθυντά
Εχοντας ζήσει σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων που συντάραξαν την Ευρώπη και κλόνισαν το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ανησυχώ βλέποντας μυθεύματα και απλουστευτικές αναλύσεις για μία ακόμη φορά να κυριαρχούν αγνοώντας τα δεδομένα και τα αποδεδειγμένα.
Το τελευταίο μάλιστα τρομοκρατικό χτύπημα στη Μεγάλη Βρετανία ήταν μία ακόμη επιβεβαίωση πως το παραμύθι της πολυπολιτισμικότητας μάλλον έχει γίνει εφιάλτης, αλλά εμείς συνεχίζουμε πεισματικά να το αρνιόμαστε. Αρχικά, θεωρούσαμε ότι οι τρομοκράτες ήταν άνθρωποι κοινωνικά περιθωριοποιημένοι και παραγκωνισμένοι, πλέον όμως διαπιστώνουμε πως μπορεί να είναι άτομα με ενεργό συμμετοχή στο κοινωνικό γίγνεσθαι και την οικονομική ζωή που δεν έχουν ασπαστεί τον ευρωπαϊκό αξιακό κώδικα. Το αποδεικνύει άλλωστε το γεγονός ότι το 63% των Τούρκων που κατοικούν στη Γερμανία στήριξε την απολυταρχική διακυβέρνηση Ερντογάν στο πρόσφατα διενεργηθέν δημοψήφισμα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι, αρνούμενοι να αποδεχθούν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, ιδρύουν, μεταξύ άλλων, sharia courts στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, επιτίθενται κατά ενώσεων ομοφυλοφίλων στην Ολλανδία και ανοίγουν ισλαμικά βιβλιοπωλεία στη Γαλλία. Το ερώτημα επομένως είναι: Αντέχει η Ευρώπη άλλους μετανάστες; Η εκπλήρωση των οικονομικών και κοινωνικών υποχρεώσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εύρεση εργασίας. Σε μία Ευρώπη όμως η οποία αδυνατεί να αποκαταστήσει επαγγελματικά το σύνολο των αιτούντων εργασία, οι μετανάστες, ανήμποροι να καλύψουν τις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις αλλά αποδεχόμενοι προνοιακά επιδόματα και λοιπές παροχές, οδηγούν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης σε κατάρρευση.
Σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, η Ευρώπη εκλήθη να διασώσει το γένος των Σύρων. Το άνοιγμα όμως των συνόρων και οι φιλελεύθερες πολιτικές ασύλου σε μία εποχή όπου η ριζοσπαστικοποιημένη ισλαμιστική τρομοκρατία αποδεικνύεται ιδιαίτερα αιματηρή επιφυλάσσουν τεράστιους κινδύνους για μια Ευρώπη η οποία έχει ήδη αρχίσει να ταλανίζεται.
Νικος Καλαντζης