Κύριε διευθυντά
Αναφερόμενοι στο ρεπορτάζ του συντάκτη σας Τάσου Τέλλογλου, που δημοσιεύθηκε στην έγκριτη εφημερίδα σας την Κυριακή 15 Οκτωβρίου, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: 1. Είναι από όλους δεκτό –και από τους θεσμούς– ότι το πρόβλημα στη φαρμακευτική δαπάνη είναι η κατανάλωση ακριβών εισαγόμενων φαρμάκων και όχι τα γενόσημα, που γνωρίζετε ότι αποτελούν τη βάση της ελληνικής παραγωγής, τα οποία και χαμηλό όγκο έχουν στην αγορά (20%) και ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Αποσιωπάται συνήθως το γεγονός ότι τα ακριβά οn patent φάρμακα έχουν εξαιρετικά υψηλή διείσδυση στην ελληνική αγορά, πράγμα παράλογο για μια χώρα σε παρατεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση. 2. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ρεπορτάζ αναφέρονται στην περίοδο Μαρτίου 2015 – Απριλίου 2016. Εκτοτε έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και τέσσερις οδυνηρές υποτιμήσεις στις τιμές των γενοσήμων φαρμάκων, που η έγκυρη αποτύπωσή τους οδηγεί σε τελείως διαφορετικά συμπεράσματα: τα γενόσημα φάρμακα έχουν υποστεί καταχρηστική απαξίωση τιμών, δυσανάλογα υψηλή σε σχέση με τα εισαγόμενα φάρμακα. Μόνο την περίοδο 2015-2017 οι τιμές τους μειώθηκαν κατά 31,9% όταν την ίδια περίοδο οι τιμές των εισαγόμενων πρωτότυπων νέων φαρμάκων μειώθηκαν κατά 5,6%. Σήμερα η μέση αποζημιούμενη από τον ΕΟΠΥΥ τιμή των γενοσήμων δεν ξεπερνά τα 4 ευρώ, όταν η αντίστοιχη τιμή των εισαγόμενων on patent είναι πενταπλάσια, πάνω από 20 ευρώ. Και δεν υπολογίζονται τα εισαγόμενα φάρμακα υψηλού κόστους. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι οι συνεχείς μειώσεις τιμών στα γενόσημα φάρμακα είναι ισοπεδωτικές. 3. Σε αυτή την απαξίωση θα πρέπει να προστεθεί και η περαιτέρω αρνητική επίδραση που έχουν οι υπέρογκες υποχρεωτικές επιστροφές της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας προς τον ΕΟΠΥΥ (clawback και rebates), που στην πράξη οδηγούν σε περαιτέρω μείωση τιμών των φαρμάκων τους, της τάξης του 33,5%. Σημειώστε ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που επιβάλλει clawback και rebates στα γενόσημα φάρμακα. 4. Η ίδια η κυβέρνηση, διά του αρμόδιου υπουργού Υγείας, έχει παραδεχθεί ότι το σύστημα που σας περιγράφουμε δεν λειτουργεί. Είναι η στρεβλή αυτή κατάσταση που οδηγεί στην υποκατάσταση των οικονομικών παλιών φαρμάκων με νέα εισαγόμενα πολλαπλάσιου κόστους. Ασθενείς και Ταμεία αναγκάζονται να πληρώνουν ολοένα και πιο ακριβά φάρμακα.
Το οξύμωρο είναι ότι, παρά τη χαμηλή τιμή τους, το δημόσιο σύστημα υγείας επιφυλάσσει δυσμενή αντιμετώπιση στα γενόσημα: Στη χώρα μας τα φάρμακα αυτά έχουν τη χαμηλότερη διείσδυση από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Μάλιστα, τα επικαιροποιημένα στοιχεία του report της IMS για το 2017 αποδεικνύουν ότι πλέον οι μειώσεις τιμών των γενοσήμων φαρμάκων, αντί να ευνοούν, ανακόπτουν δραστικά κάθε δυναμική διείσδυσής τους. Αν αυτό δεν αλλάξει δραστικά, η Ελλάδα θα καταστεί χώρα ακριβών εισαγομένων φαρμάκων. Και αυτό όταν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της κατά 50-60% με οικονομικά και ποιοτικά φάρμακα ελληνικής παραγωγής. Το ζητούμενο πρέπει να είναι (και αυτό είναι αποδεκτό από όλους τους εμπλεκομένους) ένα σύστημα τιμολόγησης, το οποίο θα κρατάει τα παλαιά και καταξιωμένα φάρμακα μέσα στο σύστημα με χαμηλές αλλά και βιώσιμες τιμές. Επιπροσθέτως, όσο περισσότερο όγκο παίρνουν τόσο μεγαλύτερες εκπτώσεις να δίνουν.
Για το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας
Ο πρόεδρος Θεοδωρος Τρυφων
Η γενική διευθύντρια Φαιη Κοσμοπουλου