Κύριε διευθυντά
Στο ραδιόφωνο ακούγονται συχνά αστυνομικού ύφους «διαγγέλματα» διαφόρων φιλοζωικών οργανώσεων για την προστασία των ζώων, κυρίως των σκυλιών. Προσφάτως το αρμόδιο υπουργείο ανακοίνωσε νομοσχέδιο, με τις διατάξεις του οποίου επιχειρείτο να τεθούν κανόνες για τα «δεσποζόμενα» και τα «αδέσποτα» ζώα. Οι διατάξεις του εν λόγω νομοσχεδίου ήσαν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά, μετά σφοδρές και έντονες αντιδράσεις φιλοζωικών οργανώσεων, αποσύρθηκε. Αντί σχολίων για τις ανακοινώσεις των ζωόφιλων και την απόσυρση του νομοσχεδίου, επιτρέψτε μου να αναφέρω, από προσωπική μου γνώση, τα εξής παραδείγματα: 1) Πριν από μερικούς μήνες στο πάρκο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής κατασκευάστηκε μια ολοκαίνουργια περιφραγμένη με συρματόπλεγμα παιδική χαρά. Μαζί με τα παιδιά την παιδική χαρά την εγκαινίασαν και τα σκυλιά με τις ακαθαρσίες τους. Ενα μεσημέρι, που η παιδική χαρά δεν είχε παιδιά, ήταν κλεισμένος μέσα σ’ αυτήν ένας «ζωόφιλος» με τον ογκωδέστατο σκύλο του. Ο «ζωόφιλος» καμάρωνε τον σκύλο του που γρατσούνιζε την ολοκαίνουργια τσουλήθρα, γυμνάζοντας τα δόντια του. Δεν άντεξα και είπα στον «ζωόφιλο» ότι η παιδική χαρά είναι για μικρά παιδιά και όχι για μεγάλα ζώα. Μου υπέδειξε «να πάω στη δουλειά μου κ.λπ.». Εφυγα, γιατί φοβήθηκα τον «ζωόφιλο» και τον σκύλο του. 2) Στο ίδιο πάρκο, πιθανότατα και σε ανάλογα άλλα πάρκα, η κατάσταση από τις ακαθαρσίες των σκύλων είναι αφόρητη. Ούτε ένας στους δέκα από τους συνοδούς των σκύλων μεριμνά για την περισυλλογή των ακαθαρσιών. Τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι αποφεύγουν το πάρκο. Δηλαδή, η μειοψηφία διώχνει την πλειοψηφία.
Δημητρηριος Α. Μπαλτας, Συνταξιούχος δικηγόρος