Κύριε διευθυντά
Η καλοπροαίρετη, από πλευράς μου, επισήμανση των 183 ορθογραφικών και συντακτικών λαθών, καθώς και των αμέτρητων λαθών στίξης, στην έκδοση της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, επί του κειμένου: Σοφία Τρικούπη, ο παπαγάλλος μου, Μικρή Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2016, σε επιμέλεια – μεταγραφή Ελλης Δρούλια, έγινε, ως μη έδει, θέμα δημόσιου διαλόγου, εξαιτίας της επιμελήτριας, προϊσταμένης της Διεύθυνσης της Βιβλιοθήκης της Βουλής.
Συγκεκριμένα, η κυρία Δρούλια, ως υπεύθυνη της έκδοσης, μου εδήλωσε, σε τηλεφωνική μας επικοινωνία, ότι η πλημμυρίδα των 183 λαθών εντάσσεται στην εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας !, ενώ η Σοφία Τρικούπη έγραψε το ανωτέρω κείμενο σε τυπική καθαρεύουσα.
Κατόπιν των ανωτέρω και επειδή η δήλωση της επιμελήτριας απέκλειε κάθε περαιτέρω επιστημονική συζήτηση, θεώρησα σκόπιμο να αποταθώ στον, καθ’ ύλην αρμόδιο, γενικό γραμματέα της Βουλής κ. Κωνσταντίνο Αθανασίου, το γραφείο του οποίου, στα επανειλημμένα τηλεφωνήματά μου, απαντούσε ότι θα κληθώ από τον ίδιο.
Επειδή, όμως, ουδεμία πρόσκληση εγένετο, επί μήνες, από πλευράς του γενικού γραμματέα, αποτάθηκα στον βουλευτή, πρώην υπουργό, κ. Νικόλαο Φίλη, ο οποίος, παρουσία μου, τηλεφώνησε στον ίδιο, αναφερόμενος στην επίμαχη έκδοση, και ερωτώντας τον αν θα μπορούσα να τον συναντήσω αυθημερόν. Ο κύριος Αθανασίου αρνήθηκε την πρόταση, λέγοντας ότι θα με καλέσει ο ίδιος. Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια όσον αφορά στην επικοινωνία μου με το γραφείο του γενικού γραμματέα της Βουλής, απέχουσα πλήρως από τους ισχυρισμούς της κυρίας Δρούλια και τις αναληθείς αναφορές της περί παραπομπής μου από το γραφείο του γενικού γραμματέα στην αρμόδια υπηρεσία της Βιβλιοθήκης της Βουλής.
Είναι ολοφάνερο πλέον ότι η επιστολή της κυρίας Δρούλια («Η Καθημερινή», 18/8/2018), ως αναιρούσα την αλήθεια, αποτελεί ανωφελές διήγημα, σύμφωνα με τη ρήση του ιστορικού Πολυβίου: «Εξ ιστορίας αναιρεθείσης της αληθείας το καταλειπόμενον αυτής ανωφελές γίνεται διήγημα». Ιστορίαι, Ι, 14, 6.
Αναστασιος Αγγ. Στεφος, δ.φ. Επίτιμος σχολικός σύμβουλος, ειδικός γραμματέας της ΠΕΦ