Κύριε διευθυντά
Η αντικατάσταση των νυν υπέρ τα εβδομήκοντα χρόνια ηλικίας από νεότερους θα γίνεται εσαεί, αλλά σε σταδιακά μειούμενους αριθμούς, φυσικά χωρίς τα δικαιώματα των μέχρι τώρα, λύνοντας τελειωτικά και αποτελεσματικά το δύσκολο πρόβλημα του συνταξιοδοτικού.
Η Ε.Ε. ελπίζει βάσιμα στη δημογραφική διάσταση του ελληνικού προβλήματος, γι’ αυτό πιέζει να πάρει σύντομα ό,τι μπορεί τώρα, από αυτά που έχουν φορτωθεί τα υπομονετικά, υπάκουα υποζύγια. Το μόνο λάθος υπολογισμού Τσίπρα, Τσακαλώτου, και πιθανόν και Ε.Ε., είναι το ηλικιακό προσδόκιμο.
Δυστυχώς γι’ αυτούς το προσδόκιμο είναι 83 χρόνια! Παρατείνεται λοιπόν το μαρτύριο της υπομονής των δανειστών για άλλα 13 χρόνια!
Ο κίνδυνος είναι ακόμη σημαντικότερος, γιατί το δημογραφικό θα περιορίσει και τελικά θα εξαλείψει τις δυνατότητες εξόφλησης του ελληνικού χρέους. Μετά την εγκατάλειψη της Ελλάδας από επιχειρηματίες, τη νεολαία και επιστήμονες, που με αιματηρές οικονομίες του δύστυχου αυτού λαού ετοίμασαν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, θα περιοριστεί ώσπου να εξαλειφθεί η οικονομική ανάπτυξη. Θα περιοριστεί μέχρι μηδενισμού η ανανέωση του πληθυσμού.
Οι λίγοι υπερήλικες κάτοικοι της αρχαιολογικής και μουσειακής αυτής χώρας, που θα μπορούσαν να αποπληρώνουν μέρος του τεράστιου χρέους, δεν θα έχουν δυνατότητα πολλαπλασιασμού, αλλά και δεν μετέχουν σε κανένα παραγωγικό επίπεδο. Πολύ σύντομα θα εξαντληθούν τα ελάχιστα υπολείμματα –οικονομικής αξίας– αποθέματα. Μένει η μοναδική, πραγματικά αξιόλογη, εξασφάλιση για τους δανειστές.
Η περίκλεια επένδυση της Ακρόπολης θα μπορούσε σε καλή τιμή να εξασφαλίσει αποπληρωμή τόκων. Αν προσθέσουμε και άλλες αρχαιότητες και γενικά όλα τα τιτλοποιηθέντα στο υπερταμείο, φαίνεται ότι οι δανειστές μας πέτυχαν και εξασφάλισαν «την καλή», εις το διηνεκές! Κι όταν με το καλό εξαντληθούν τα 99 χρόνια υποθήκευσης, είναι ζήτημα αν θα υπάρχουν πλέον κάτοικοι ελληνικής καταγωγής στον τόπο αυτό για να τα διεκδικήσουν!
Δημ. Γ. Σμυρλης, Συντ/χος λυκειάρχης