Κύριε διευθυντά
Προ ημερών ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης ζήτησε συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως στη Βουλή του μεταναστευτικού/ προσφυγικού προβλήματος της χώρας. Μέχρι στιγμής, η πρότασή του δεν έχει γίνει αποδεκτή αλλά καταδεικνύει το επείγον του ζητήματος και τις δυσκολίες της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις εθνικές επιταγές που προκύπτουν. Είναι γεγονός ότι στην παρούσα φάση διεθνών σχέσεων και διακυβέρνησης της χώρας, το προσφυγικό/μεταναστευτικό έχει καταστεί ένα άλυτο και ατελέσφορο μέγα πρόβλημα που θα παραμείνει μαζί μας για δεκαετίες. Οι λόγοι είναι προφανείς.
α. Μετά τη λήξη του πολέμου στη Συρία, οι πολλαπλές μεταναστευτικές εισρροές από την Κεντρική Ασία, τη Μέση Ανατολή και την υποσαχάρια Αφρική εντείνονται συνεχώς και δεν είναι πλέον δυνατόν να αναχαιτιστούν. Οι διακινήσεις, τόσο από εμπόλεμες όσο και από κατεστραμμένες οικονομικά περιοχές γίνονται πλέον μεθοδευμένα από διεθνή κυκλώματα με εμπλοκή διεφθαρμένων κυβερνητικών παραγόντων ή με την κάλυψη διεθνών οργανισμών. Τα χρήματα είναι πάρα πολλά, τα συμφέροντα τεράστια, οι πιεστικές ορμές εξόδου μεγάλες και αναπότρεπτες. Παράλληλα, ως επί το πλείστον, οι πλούσιες χώρες της Ευρώπης δεν είναι διατεθειμένες να αντισταθούν σθεναρά – ενώ παραμένουν αντιθέτως πρόθυμες να οικτίρουν, να πληρώσουν και να υποκύψουν.
β. Εξαρχής οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα με σοβαρότητα και σωστό σχεδιασμό. Δεν έχουν συνεργαστεί ποτέ ουσιαστικά με την Ε.Ε. ούτε σε θέματα τεχνογνωσίας/προγραμματισμού/διεθνούς πολιτικής ούτε σε θέματα οικονομικής διαχείρισης. Οι πακτωλοί χρημάτων και επιδοτήσεων (τουλάχιστον 1,6 δισ. ευρώ μη υπολογιζομένων των παροχών σε είδη και εφόδια) έχουν κατασπαταληθεί ή υπεξαιρεθεί από κυβερνητικούς και παρακυβερνητικούς επιτήδειους. Ηδη η Ε.Ε. διερευνά και ανακρίνει μέσω της OLAF, ενώ συντάσσονται βαρύτατα κατηγορητήρια. Κατά συνέπεια, και μετά τα καταιγιστικά δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, η χώρα μας έχει χάσει κάθε αξιοπιστία σαν έντιμος και αποτελεσματικός χειριστής του προβλήματος.
γ. Σχεδόν όλες οι χώρες της Ε.Ε. αρνούνται πλέον να δεχθούν μετανάστες με μοναδική ίσως εξαίρεση την Ελλάδα! Η αποτρεπτική πολιτική της Ιταλίας είναι γνωστή. Η αυστηρότατη διαχείριση από την Ισπανία –η οποία χρησιμοποιεί στρατόπεδα εγκλωβισμού των μεταναστών στην αφρικανική έκταση νότια της Θέουτα– έχει αποδειχθεί αποτελεσματική. Το Η.Β. εφαρμόζει ήδη την πολιτική του Brexit στο μεταναστευτικό έχοντας απαιτήσει και πετύχει την κατάργηση των τεράστιων παράνομων καταυλισμών του Καλαί και εφαρμόζει από πέρυσι περιοριστικές πολιτικές που εξυπηρετούν τη νησιωτική κοινοπολιτεία του. Οι χώρες του Βίσεγραντ (η καλύτερα η ενωμένη και ισχυρή Mittel Europa) αρνούνται να δεχθούν μεταναστευτικες ροές κλείνοντας τα σύνορά τους. Η συμμαχική κυβέρνηση της Μέρκελ κλυδωνίζεται έντονα κυρίως λόγω του μεταναστευτικού. Και όμως, η χώρα μας παραμένει το μοναδικό κράτος της Ε.Ε. το οποίο θυσιάζει 5 νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και μεγάλες περιοχές της ενδοχώρας του (συγκαταλεγομένης της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Θράκης, κ.ά.) για την «εξυπηρέτηση» μιας αλλότριας Βαβέλ απελπισμένων οι οποίοι ζητούν να ενταχθούν στην Ε.Ε. εξαιρουμένης της Ελλάδος, από την οποία συνεχώς προσπαθούν πάση θυσία να διαφύγουν!
δ. Σημαντικότερο όλων ίσως είναι η προφανής διαπίστωση ότι στη χώρα μας δεν υφίσταται πολιτική βούληση για αποτρεπτική πολιτική στο μεταναστευτικό. Ισως δεν υφίσταται (ακόμα;) συμπαγής κοινωνική βούληση για αποτροπή πάνω στην οποία θα μπορούσαν να στηριχθούν οι πολιτικοί μας. Παρά τις στάσεις και αποφάσεις των Ευρωπαίων εταίρων, παρά την αποδεδειγμένη αδυναμία των Βρυξελλών να εφαρμόσουν μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική, παρά τις επανειλημμένες πολεμοχαρείς δηλώσεις της Τουρκίας, οι οποίες βέβαια θίγουν αμεσότατα εμάς και όχι τόσο τις άλλες χώρες της Ευρώπης – παρ’ όλα αυτά εμείς οι Ελληνες δεν επιθυμούμε να εφαρμόσει η κυβέρνησή μας αποτρεπτικές πολιτικές στο μεταναστευτικό. Αντιθέτως, επιθυμούμε την καλυτέρευση των συνθηκών εισόδου και διαβιώσεως των μεταναστών στη χώρα μας… Και βέβαια ελπίζουμε ότι σε κάποιο χρονικό διάστημα θα μας εγκαταλείψουν για άλλες χώρες της Ε.Ε., παρ’ όλο ότι σχεδόν καμιά από αυτές δεν τους δέχεται!
Για όλους αυτούς τους λόγους καθίσταται προφανές ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας μας όχι μόνο θα παραμείνει άλυτο αλλά και επιδεινούμενο για πολλά χρόνια, σίγουρα για τη δική μας και την επόμενη γενιά. Ηδη, μέσα στην επόμενη δεκαετία τα πληθυσμιακά δεδομένα της Λέσβου, Χίου και Σάμου θα έχουν ανατραπεί, με αποτέλεσμα οι νησιωτικοί πληθυσμοί μας να συρρικνωθούν και να αλλοιωθούν σημαντικά. Οι κοινωνικές αξίες και ωραίες παραδόσεις των ιστορικών νησιών μας καταλύονται και εξασθενούν καθημερινά.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του λοιπόν – η Ε.Ε. και η ελληνική πολιτεία κατά τα φαινόμενα δεν θα το πράξουν.
Μιχαλης Μοσχος, Λονδινο