Κύριε διευθυντά
Με αφορμή την τοποθέτηση της κ. Βασιλικής Θάνου στην προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο συνεργάτης σας Μιχ. Τσιντσίνης έγραψε στο φύλλο της «Καθημερινής» της 21/12/2018 ότι «η πορεία της κ. Θάνου από τον συνδικαλισμό στον καθεστωτισμό την καθιστά πρότυπο μοντέλο παραθεσμικής τεχνολογίας», ενώ στο ίδιο πνεύμα είναι και η επιστολή του επ. δικηγόρου Στρ. Στρατήγη στο φύλλο της 28/12/2018 με τον τίτλο «Οι μεταπηδήσεις μιας πρώην δικαστικής λειτουργού». Συμφωνώ με τις δύο ως άνω τοποθετήσεις. Θα ήθελα όμως να υπενθυμίσω, ως πρώην δικαστικός λειτουργός, ότι η κ. Θάνου δεν είναι η μοναδική που ακολούθησε αυτήν την πορεία. Ειδικότερα, η κ. Θάνου διεδέχθη στην προεδρία της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) έτερον συνάδελφό της, ο οποίος επί της τότε κυβερνήσεως έγινε υπουργός Δικαιοσύνης, αφού πρώτα φρόντισε, αν και διατελέσας δικαστής, να εκλεγεί βουλευτής Λέσβου. Και ο τελευταίος, πάλιν, διεδέχθη στην προεδρία της ΕΔΕ έτερον συνάδελφό του, από την Κρήτη, ο οποίος διορίσθηκε από την ίδια κυβέρνηση πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αφού πρότερον είχε διορισθεί (προαχθεί) σε αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, με διετή μόνον αρεοπαγιτική θητεία (αν και υπήρχαν συνάδελφοί του αρεοπαγίτες με τέσσερα και έξι έτη στον Αρειο Πάγο), κατ’ εφαρμογήν τότε ψηφισθέντος νόμου, που αργότερα καταργήθηκε και ο οποίος μείωσε τα τυπικά προσόντα του αντιπροέδρου από 3 σε 2 έτη αρεοπαγιτικής θητείας. Θα είχε μάλιστα ενδιαφέρον να ερευνηθεί αν ο συμπατριώτης του υπουργός που πρότεινε τον ανωτέρω ως πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού είχε υποστηρίξει (ή εισηγηθεί) τον νόμο αυτόν. Αυτές οι ενέργειες είναι εξόφθαλμα απαράδεκτες και, κατά τη γνώμη μου, οι πρώην δικαστές που επιλέγουν να πολιτεύονται δεν έχουν το δικαίωμα να επικαλούνται την προϋπάρξασα ιδιότητα του δικαστικού λειτουργού. Διότι «προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται», δηλαδή όπως λέγει ο λαός «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Ιωάννης Βερετσος, Επίτιμος αρεοπαγίτης