Κύριε διευθυντά
Σε μια ακριτική πόλη της Δυτικής Μακεδονίας, το Δ.Σ. δήμου ήταν 11μελές. Ισχυε η αναλογική. Οι υποψήφιοι κατάρτιζαν συνδυασμό με αλφαβητική σειρά, χωρίς ορισμό αρχηγού. Ανάλογα με τον αριθμό ψήφων που έπαιρνε ο συνδυασμός, εκλέγονταν οι δημοτικοί σύμβουλοι, σύμφωνα με τους σταυρούς προτίμησης.
Τέλη της δεκαετίας του 1950 είχαμε δύο συνδυασμούς, των «εθνικοφρόνων» (ΕΡΕ), όπου, άτυπος αρχηγός ο απερχόμενος δήμαρχος (ας πούμε Λάκας) έβγαλε έξι συμβούλους, πέντε οι «δημοκρατικοί» με αρχηγό των Μήτσο. Συνεπώς, την επόμενη Κυριακή όλοι περίμεναν δήμαρχο τον Λάκα. Των εθνικοφρόνων, ο τελευταίος, που πήρε μονοψήφιο αριθμό ψήφων, ήταν ο Μάρτος, από ένα συνοικισμό που απείχε 3 χλμ. από το κέντρο της πόλης. Ο Μάρτος είχε την «τύχη» να τραυματιστεί στο μέτωπο του ‘40 και μαζί με την αναπηρική σύνταξη πήρε και μία άδεια για περίπτερο, το οποίο έστησε στην είσοδο της πόλης, και μετοίκησε στο κέντρο. Την παραμονή της εκλογής δημάρχου, ήλθε στο σπίτι του Μάρτου ένας παλικαράς τσέλιγκας και του λέει: «Ψηφίζεις αύριο τον εαυτό σου δήμαρχο, έχεις δέκα χιλιάδες δρχ. στο χέρι και επτά χιλιάδες μηνιάτικο από τον δήμο για τέσσερα χρόνια!». Τότε ο πρώτος μισθός του καθηγητού ήταν 1.700 δραχμές.
Την επομένη το πρωί, η κυρά τον φίλησε σταυρωτά, τον σταύρωσε στο μέτωπο και του είπε: «Αμα δεν βγεις δήμαρχος, μη γυρίσεις στο σπίτι!». Την Κυριακή στο δημοτικό κατάστημα κάθισαν αντικριστά οι σύμβουλοι των δύο παρατάξεων κατά σειράν ψήφων εκλογής. Ο προεδρεύων κάλεσε ονομαστικά: «Κύριε Λάκα, ποιον ψηφίζετε για δήμαρχο;». Η απάντηση μονολεκτική: «Λάκα!». Ακολούθησε η ερώτηση στους άλλους τέσσερις. Ο Λάκας πήρε πέντε ψήφους. Η ερώτηση στον έκτο: «Κύριε Μάρτο, ποιον ψηφίζετε για δήμαρχο;». «Μάρτος!». Ακολούθησε πανδαιμόνιο, αλλά «ο ελέχθη ελέχθη».
Ο προεδρεύων συνέχισε να ρωτά τους συμβούλους της μειοψηφίας. Ολοι είπαν «Μάρτος». Δήμαρχος ο Μάρτος με 6 ψήφους. Βούιξε ο τόπος και τα μαντάτα έφτασαν στη δημαρχίνα, που τον περίμενε με μια τεράστια ανοιχτή αγκαλιά. Τί γίνεται με το περίπτερο; Σύμφωνα με τον νόμο, μόνο ένα μέλος της οικογενείας μπορούσε να το λειτουργεί. Ο Μάρτος είχε δύο αγόρια μικρά, 5-7 ετών. Η «κυρία» βέβαια δεν θα καταδεχόταν, εξάλλου ήταν σεβαστών διαστάσεων και μάλλον θα ασφυκτιούσε στα στενά. Ο δήμαρχος συνέχισε να λειτουργεί το περίπτερο. Οποτε ερχόταν κάποιος επίσημος στην πόλη, κατέβαζε τα ρολά, έπαιρνε την πατερίτσα και πήγαινε στο δημαρχείο για την υποδοχή.
Ιορδανης Β. Παπαδοπουλος, Μαθηματικός, τέως γυμνασιάρχης, Χολαργός