Κύριε διευθυντά
Στην «Κ» της 17ης Ιουλίου, ο έγκριτος σχολιαστής κ. Πάσχος Μανδραβέλης έγραψε ότι, αν είχε εγκριθεί το Σχέδιο Ανάν, η Τουρκία δεν θα είχε καμιά δικαιολογία για πειρατικές ενέργειες εντός της ΑΟΖ ενός συγκροτημένου κράτους, έστω με ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά.
Το ακριβώς όμως αντίθετο θα συνέβαινε. Οι Τουρκοκύπριοι (και όσοι έποικοι θα παρέμεναν) θα ενεργούσαν, εκόντες άκοντες, ως όργανο της Αγκυρας (η οποία ασφαλώς δεν θα δεχόταν να θέσει τέρμα στην πραγματική αιχμαλωσία τους) τόσο ως προς την οροθεσία των ΑΟΖ όσο και ως προς την κατ’αυτούς κυπριακή ΑΟΖ που θα επεδίωκαν να καταστήσουν, στην πράξη, μέρος της τουρκικής. Στην σχετικά λιγότερο κακή περίπτωση, οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι θα εμπόδιζαν οποιαδήποτε αντίσταση της κυπριακής ομοσπονδίας. Στην χειρότερη, η ομοσπονδία θα αναγκαζόταν να υποχωρήσει προ της τουρκικής πίεσης και να συμπράξει με την Άγκυρα εις βάρος ολόκληρου του κυπριακού λαού.
Υφιστάμεθα τις συνέπειες της επί σαράντα πέντε χρόνια μεταμφίεσης (με δική μας συνενοχή) σε διακοινοτική διαφορά του διαρκούς και σύνθετου εγκλήματος της Τουρκίας στην Κύπρο: στρατιωτική κατοχή, εθνοκάθαρση, εποικισμός, ψευδοκράτος. Η συναίνεσή μας στην παραβίαση των αποφάσεων 3212/1974, 365/1974, 541/1983 και 550/1984 του ΟΗΕ σηματοδοτεί την εκ μέρους μας εγκατάλειψη του Κυπριακού – ακριβώς όπως και των άλλων μειζόνων θεμάτων μας.
Θέμος Χ. Στοφορόπουλος
Πρώην πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο