Κύριε διευθυντά
Μπορεί το θέμα να φαίνεται τριτεύον μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που έχει να λύσει η χώρα μας. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι. Πρόκειται για άλλο ένα σύμπτωμα της καθυστέρησης που δέρνει την κοινωνία μας.
Τη Δευτέρα 29 Ιουλίου επέστρεφα από την Πάρο με το πλοίο «Δήλος» (Delos) της εταιρείας Βlue Star Ferries, που έχει σχεδόν μονοπωλήσει την ακτοπλοΐα του Αιγαίου. Ο απόπλους ήταν για τις 19.15. Επειδή το πλοίο είχε ήδη επιβάτες από Σαντορίνη και Νάξο –δυο νησιά άκρως τουριστικά όπως και η Πάρος– είχα αγοράσει, για να αποφύγω την ταλαιπωρία, αριθμημένη θέση – στις λεγόμενες από το πλήρωμα «θέσεις αεροπλάνου».
Αυτές οι θέσεις όμως μικρή σχέση έχουν με τις θέσεις αεροπλάνου. Είναι μεν πολυθρόνες με κινούμενη πλάτη, αλλά η ομοιότητα σταματάει εκεί. Μετά τον απόπλου άρχισε να προβάλλεται στις οθόνες μια κακόγουστη ελληνική ταινία. Χωρίς υπότιτλους. Ελειπαν και τα ακουστικά ώστε να ακούει όποιος επιβάτης θέλει χωρίς να ενοχλεί τους υπόλοιπους. Δηλαδή, ο ήχος ήταν σε ένταση για να ακούν όλοι. Ενδιαφερόμενοι και μη. Ακόμα και οι ξένοι επιβάτες που ήσαν πολλοί.
Για να αμυνθώ στην κακογουστιά έφυγα από την αριθμημένη θέση μου και έκατσα στο κατάστρωμα. Κατά τις 21.30, όμως, με έπιασε νύστα και επέστρεψα να κοιμηθώ. Είχα ελπίσει και ότι η ταινία θα είχε τελειώσει. Πράγματι η ταινία είχε τελειώσει. Χωρίς να ρίξω ούτε μια ματιά στην επάρατη οθόνη, γύρισα πλευρό να κοιμηθώ. Με ξύπνησαν φωνές: «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις». Γυρίζω το βλέμμα στην οθόνη και βλέπω τους κ. Μίκη Θεοδωράκη και Προκόπη Παυλόπουλο να χειροκροτούν ευδαίμονες τους αοιδούς σε κάποια μαζική εκδήλωση (μάλλον προς τιμήν του πρώτου). Με κόπο ξανακοιμήθηκα, για να ξαναξυπνήσω όμως από μια κραυγή: «Πέθανε ο Χάρης». Προσπάθησα να κρατήσω τον εκνευρισμό μου και τη δυσφορία μου για την τύχη τραγουδιών που τραγουδούσα με σεβασμό στο περιεχόμενό τους. Ενιωσα σαν να έδιναν τον μελαγχολικό ποιητή της ήττας Μανόλη Αναγνωστάκη τοις τουριστικοίς κυσί. Κατά τη γνώμη του αρμόδιου της εταιρείας, αυτά ήσαν τα ενδεδειγμένα θεάματα για να ψυχαγωγήσουν την επιστροφή ηλιοκαμένων –Ελλήνων και ξένων– τουριστών από τις θερινές διακοπές τους.
Δεν θέλω να παραστήσω τον ειδικό ή τον «διανοούμενο». Δεν ισχυρίζομαι ότι αν εγώ ήμουν στη θέση του αρμόδιου θα τα κατάφερνα καλύτερα. Είναι φανερό ότι καμία επιλογή του δεν θα ικανοποιούσε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους επιβάτες. Αλλά γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αυτός ο πρωτογονισμός –που βλάπτει και τον τουρισμό μας και που μας εκθέτει πολιτιστικά– πρέπει να σταματήσει. Αν θεωρηθεί ότι τα ακουστικά για όλους τους επιβάτες είναι υπερβολική δαπάνη για να σταματήσει, ο μόνος τρόπος είναι η σιωπή. Να περιοριστεί η προβολή, αν θεωρηθεί κι αυτή ότι είναι χρήσιμη, σε βουβή εικόνα, ίσως με (ξενόγλωσσους) υπότιτλους. Η απαγόρευση ηχητικών μεταδόσεων έχει επιβληθεί χρόνια τώρα στα ΚΤΕΛ και έχει σώσει πολλούς από την παράκρουση. Τι λέει η κ. Λίνα Μενδώνη του Πολιτισμού; Τι λέει ο κ. Κώστας Αχ. Καραμανλής των Μεταφορών; Τι λέει ο κ. Χάρης Θεοχάρης του Τουρισμού;
Διονύσης Γουσέτης