Κύριε διευθυντά
Ο καθηγητής κ. Νικ. Μαραντζίδης στη στήλη του («Καθημερινή» 6 Οκτωβρίου) αναδεικνύει έξοχα δύο χαμένες ευκαιρίες που οφείλονται στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα: την εισαγωγή ξενόγλωσσων μαθημάτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού.
Είναι θλιβερό το ότι τέτοιες πρωτοβουλίες ναυάγησαν, 20 χρόνια πριν, για τον φόβο της αντίδρασης του συνδικαλιστικού καθηγητικού κατεστημένου.
Πέραν του Διεθνούς Πανεπιστημίου, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, διασώθηκε μόνο στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ), που ιδρύθηκε από τον καινοτόμο υπουργό Παιδείας Γιώργο Παπανδρέου και ενισχύθηκε από τον διάδοχό του Γεράσιμο Αρσένη, το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ορθόδοξη Θεολογία που προσφέρεται στα αγγλικά.
Ενώ η πρόβλεψη Ανώτατου Συμβουλίου ΕΑΠ, με συμμετοχή Ελλήνων ακαδημαϊκών του εξωτερικού και προσωπικοτήτων κοινωνικών φορέων (και του επιχειρηματικού κόσμου, που θα σηματοδοτούν τις ανάγκες της αγοράς), απαλείφθηκε από τον ιδρυτικό νόμο του ΕΑΠ για τον φόβο ότι θα θεωρηθεί δούρειος ίππος που θα εκπορθούσε συμφέροντα και ιδεοληψίες.
Βέβαια, η ιδέα του Ανώτατου Συμβουλίου επέζησε στον νόμο Διαμαντοπούλου επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου. Νομίζω ότι τώρα που το κλίμα βελτιώθηκε, η κ. Κεραμέως θα επιτύχει να υλοποιήσει τις προτάσεις του κ. Μαραντζίδη που πολλοί, που αγωνιούν για την κατάσταση στην παιδεία μας, απόλυτα υιοθετούν.
ΥΓ.: Οσον αφορά την απήχηση της Ελλάδας στην Ινδία, θα πρόσθετα ότι στο Αφγανιστάν (ως εκπρόσωπος του Γ. Γραμματέα ΟΗΕ 1992-1995) η εθνικότητά μου και ο Μέγας Αλέξανδρος συνέτειναν σε επιτυχή διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας σε λιμοκτονούντες κατοίκους της Καμπούλ.
Σωτηρης Μουσουρης