Κύριε διευθυντά
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν ασχοληθεί με πολλούς τομείς της ζωής, επιτυγχάνοντας άριστα αποτελέσματα. Οπως στους τομείς της φιλοσοφίας, της τέχνης, της τεχνικής κ.λπ.
Είναι φυσικό εμείς, οι απόγονοί τους, να αναφερόμαστε με υπερηφάνεια στα επιτεύγματά τους, και να έχουμε συμπεριλάβει στην καθημερινή μας ορολογία θέματα από την Ιστορία και τη Μυθολογία. Ετσι, για παράδειγμα, όταν λέμε για κάτι μπλεγμένο ότι «θα χρειαζόταν ο μίτος της Αριάδνης ώστε να βρούμε άκρη», αναφερόμαστε στον μίτο (σχοινί) που είχε δώσει η Αριάδνη στον Θησέα, ώστε να μη χαθεί μέσα στον λαβύρινθο.
Επίσης, όταν λέμε ότι «ευτυχώς παρενέβη σαν από μηχανής Θεός κάποιος για να τον σώσει από έναν ληστή» αναφερόμαστε στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, όπου με κάποια μηχανή (γερανό) κατέβαζαν στη σκηνή από ψηλά έναν ηθοποιό, ντυμένο σαν θεό, προκειμένου να δώσει λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις.
Ακόμα, όταν λέμε με θαυμασμό για κάποιο νέο έργο ότι «αυτό θα είναι το όγδοο θαύμα» αναφερόμαστε στα επτά θαύματα της αρχαιότητας.
Και μέχρις εδώ όλα είναι καλά. Δυστυχώς όμως μερικοί συμπατριώτες μας χρησιμοποιούν λανθασμένες εκφράσεις, που χαλάνε τη γενική εικόνα. Ετσι, για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό, ένα άρθρο της έγκριτης εφημερίδας σας είχε για τίτλο τις λέξεις: «Ο ενδέκατος άθλος του Ηρακλή». Το άρθρο αφορούσε τη μείωση των κόκκινων δανείων, και ο αρθρογράφος θεωρούσε ότι ήταν δύσκολο να επιτευχθεί αυτή. Επειδή εξάλλου νόμιζε ότι οι άθλοι του Ηρακλή ήταν 10, βάφτισε την πιθανή μείωση σαν τον ενδέκατο άθλο! Ομως, ως γνωστόν, οι άθλοι του Ηρακλή ήταν 12, και ειδικά ο ενδέκατος αφορούσε την αρπαγή των μήλων των Εσπερίδων.
Ενα άλλο παράδειγμα είναι αυτό που άκουσα στο τρένο όταν κάποιος, στο διπλανό κάθισμα, επέμενε σε έναν φίλο του, λέγοντας ότι εάν η ομάδα τους κατάφερνε να μην υποβιβαστεί, αυτό θα ήταν ο όγδοος άθλος του Ηρακλή! Προφανώς αυτός νόμιζε ότι οι άθλοι του Ηρακλή ήταν 7 (τους είχε μπερδέψει με τα επτά θαύματα, ή τους επτά Σοφούς), και αγνοούσε ότι αυτοί ήταν 12 και ότι ειδικά ο όγδοος άθλος αφορούσε την αρπαγή των άγριων αλόγων του Διομήδη.
Συμπέρασμα: Σωστό και ωραίο είναι να αναφερόμαστε στην κλασική αρχαιότητα, αλλά με σεβασμό της αλήθειας και χωρίς να παραποιούμε την πραγματικότητα.
Νικος Δυοβουνιωτης, Πολιτικός Μηχανικός, Κηφισιά