Kύριε διευθυντά
Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ τις αξιόλογες δωρεές της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όπως για ανακαίνιση χώρων, την αγορά υλικών για νοσοκομεία της Αττικής, νέα ταχύπλοα σκάφη για το Λιμενικό Σώμα και αρκετές άλλες.
Αυτά όλα δείχνουν πόσο οι Ελληνες του εξωτερικού διαχρονικά συνεχίζουν να νοιάζονται για την πατρίδα παρόλο που οι κόποι και ευημερία τους πραγματοποιήθηκαν μακριά από αυτήν.
Πρόσφατα, ο πρόεδρός της έκανε έκκληση στους νέους μας να στραφούν επαγγελματικά και πάλι στην εμπορική ναυτιλία. Πράγματι, χωρίς αυτούς κινδυνεύει η ποντοπόρος ναυτιλία, γιατί οι ναυτικοί μας είναι εκείνοι που την ανέδειξαν και αυτή πάντα θα τους έχει ανάγκη.
Παρ’ όλα αυτά και τα ωραία, όμως, έχω μια απορία.
Η Ενωση, με αυτούς που εκπροσωπεί, δεν έχει νιώσει την ανάγκη ενός καλύτερου χώρου συγκεντρώσεων-δραστηριοτήτων και προβολής της από αυτούς που έχει η υπάρχουσα Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά;
Η Λέσχη ιδρύθηκε το 1968 και στεγάζεται σε ένα κτίριο της Ακτής Μιαούλη, αντίστοιχης ηλικίας. Δεν λέω, έχει υπέροχη θέα στο λιμάνι και, πώς να το κάνουμε, η Ακτή Μιαούλη ήταν κάποτε το πραγματικό ναυτιλιακό κέντρο με τα ναυτιλιακά γραφεία παντού και τους ναυτικούς μας να την πλημμυρίζουν.
Αυτά όμως όλα έχουν αλλάξει, ακόμη και τα Ποσειδώνια έχουν φύγει από τη μιζέρια της εγκατάλειψης του Πειραιά. Ασε που το λιμάνι και αυτό κοντεύει να το καταπιεί η Cosco.
Διερωτώμαι λοιπόν η Ενωση με τις οικονομικές δυνατότητες των μελών της δεν θα πρέπει να σκεφθεί για μια ανάλογη παρουσίαση σε ένα εμβληματικό δικό της κτίριο, σε κατάλληλο μέρος στην ακτογραμμή; Αυτό θα βοηθούσε στην αναβάθμιση του Πειραιά, γιατί θα μπορούσε να έχει και χώρους ναυτιλιακών συνεδρίων, σεμιναρίων, βιβλιοθήκη, αλλά και, γιατί όχι, να στεγάσει και το μουσείο της εμπορικής ναυτιλίας, που δεν υπάρχει.
Αλλωστε, αυτός θα είναι και ένας μοναδικός χώρος που οι νέοι θα μπορούν να μάθουν περισσότερα, να νιώσουν υπερήφανοι από τα επιτεύγματά της και να αναγεννηθεί το ενδιαφέρον τους γι’ αυτήν.
Προκαλεί αμηχανία το γεγονός ότι ένα κατεξοχήν ναυτικό έθνος, διαχρονικά, μέσω των αιώνων, δεν φρόντισε για την ανάλογη παρουσίαση της ιστορίας του.
Στο Ναυτικό Μουσείο του Πολεμικού Ναυτικού υπάρχουν μερικά εκθέματα. Στεγάζεται σε ένα χαμηλό κτίσμα, που δύσκολα το διακρίνει κανείς μπροστά στο Πασαλιμάνι, αλλά και αυτό έχει ανάγκη καλύτερους και περισσότερους χώρους για τα εκθέματα και τις εκδηλώσεις του.
Μακάρι να υπήρχε συντονισμός μεταξύ όλων των εμπλεκομένων για την ανάλογη προβολή της ελληνικής ναυτοσύνης.
Δ. Καμαραδος, Πρώην αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού, πραγματογνώμων/επιθεωρητής πλοίων, μηχ/γός-ηλεκ/γος ΕΜΠ