Κύριε διευθυντά
Πολύ ωραίο το κείμενο της κ. Γιώτας Συκκά στο φύλλο της 3ης Απριλίου και είναι βέβαιο ότι η υγεία με τη νόσο είναι σε μεσοτοιχία και πολύ εύκολα από την υγεία πας στη γειτόνισσα τη νόσο, αλλά δυστυχώς το αντίθετο είναι δύσκολο και είναι βραδύς συνήθως ο χρόνος της ανάρρωσης. Το διαπιστώνουμε σήμερα με τον κορωνοϊό. Πολύ κατατοπιστικά όσα αναφέρει για τη φροντίδα της Υγείας στην αρχαία Ελλάδα και δεν είναι καθόλου κομπασμός ο ισχυρισμός μας ότι εδώ υπήρξε η βάση της ιατρικής επιστήμης και τέτοια η εξέλιξή της, ώστε όλοι οι λαοί να τη θαυμάζουν, να την εφαρμόζουν και ακόμα οι νέοι γιατροί να δίνουν τον όρκο του Ιπποκράτη όταν παίρνουν το δίπλωμά τους. Ιερατεία και Ασκληπιεία σε χώρους με φυσική ομορφιά, χειρουργικά εργαλεία, τρόποι θεραπείας μάς αφήνουν κατάπληκτους. Το κείμενο το στολίζει ο εξαίσιος ερυθρόμορφος κύλικας του Σωσία, αλλά παραλείπεται ότι απεικονίζει τον Αχιλλέα να περιποιείται την πληγή του Πατρόκλου. Η παράσταση είναι απίστευτα ζωντανή. Νομίζεις πως ακούς τα δόντια του Πατρόκλου να τρίζουν από τον πόνο. Προφανώς είναι μικρή πληγή, γιατί ο Αχιλλέας είναι στοργικός αλλά όχι ανήσυχος, αλλιώς θα φρόντιζε την πληγή ο γιος του Ασκληπιού Μαχάων που συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο. Ο Ομηρος αναφέρει ότι την πληγή του Φιλοκτήτη τη θεράπευσε ο Μαχάων με Λημνιακή Γη. Η Λημνία Γη είναι το παλαιότερο χάπι με σφραγίδα (Terra Sigillata), το έφτιαχναν οι Λημνιοί από πηλό μιας τοποθεσίας όπου έπεσε ο Ηφαιστος όταν τον πέταξε ο Δίας από τον Ολυμπο. Ο χώρος δεν επιτρέπει να αναφερθώ στην τελετουργία εξόρυξης, στις θεραπευτικές της ιδιότητες κ.λπ. Μήπως θα έπρεπε, μεταξύ τόσων άλλων, να εξετάσουν οι επιστήμονες και τη θεραπεία του κορωνοϊού με Λημνία Γη;
Αλεξάνδρα Καραβία-Λαμπαδαρίδου, Συνταξ. συμβολαιογράφος