Κύριε διευθυντά
Κοντά σε άλλα κίνητρα του «ηγέτη» της γειτονικής χώρας, πολιτικές σκοπιμότητες, μεγαλομανία κ.τ.λ., υπάρχουν προφανώς και κάποια κίνητρα που τον μειώνουν από κάθε άποψη, μαζί και αυτούς που θεληματικά ή αναγκαστικά τον ακολουθούν. Αυτά σχετίζονται με τα συμπλεγματικά συναισθήματά τους απέναντι στο μεγαλειώδες δημιούργημα. Κρύβοντας κανείς ό,τι τόσοι άλλοι θαυμάζουν, αποδείχνει κατωτερότητα, έλλειψη ικανότητας να το δεχτεί όπως είναι. Η Αγιά Σοφιά κατέκτησε τον χρόνο, δεν κατακτάται…
Ο ευφυέστατος Γάλλος φιλόσοφος Βολταίρος έλεγε ότι θαυμάζοντας όσα αξιοθαύμαστα δημιούργησαν άλλοι, συμμετέχουμε στη δημιουργία τους.
Ο εν λόγω «ηγέτης» όχι μόνο δεν φέρεται αντίστοιχα, αλλά εκδηλώνει έναν ανόητο σπρουθοκαμηλισμό, πέραν της μικρόψυχης στάσης του ότι άλλοι μπόρεσαν κάτι τόσο αξιοθαύμαστο… Απλώς αποδεικνύεται χωρίς σεβασμό στον παγκόσμιο πολιτισμό. Εχθρός λαών και αρχών… Για να δείτε το μνημείο θα προσαρμοσθείτε… βγάζοντας τα πέδιλά σας. Το επόμενο βήμα θα είναι γονατίζοντας… Πόσο μακριά από δημοκρατία και ανθρώπινη ελευθερία!
Καλύπτουν όσα αξιοθαύμαστα τούς προκαλούν και δεν σκέφτονται ότι το όλον που θέλουν να χρησιμοποιήσουν δεν μπορούν να το καλύψουν. Καλύπτουν μιαν εξωτερική ποικιλία. Που είναι μια ανθρώπινη έκφραση, τέχνη. Εδώ μάλιστα μια μοναδική περίπτωση. Μα αν οι θρησκείες έχουν κάποιο νόημα, είναι αυτό ακριβώς που προσπαθούν να υπηρετήσουν. Το κοινό που έχουν. Δεν το έχουν λοιπόν;
Ο «σουλτάνος» αποδεικνύεται δίπλευρα «άπιστος», ασύνετος. Και πολύ μικρός «ηγέτης» μιας μεγάλης μάλιστα χώρας.
Ομως, όσοι φτάνουν να κατευθύνουν τις τύχες άλλων, βοηθούν στην πρόοδο, μόνο όταν ξεπερνούν τον μωροφιλόδοξο εαυτό τους και είναι ευαίσθητοι απέναντι στον άνθρωπο και τον παγκόσμιο ανθρώπινο πολιτισμό. Είναι καιρός να καταλάβουν και τούτο: Οτι μόνο τότε βοηθούν τον λαό τους σε πρόοδο, αν αποδείξουν ότι όσοι τους εκλέγουν δεν κάνουν πάντα λάθος…
Μπροστά στην παγκόσμια κατακραυγή, όποιος έχει το σθένος να καταλάβει και να προλάβει την αναγνώριση του λάθους του αποδεικνύει άμεσα ότι μπορεί να είναι ηγέτης… Μπορεί λοιπόν;
Νικος Παπαδοπουλος, Καθηγ. Ψυχολογίας (Παν. Κρήτης και Heidelberg)