Κύριε διευθυντά
Διαβάζω τον επιστολογράφο σας κ. Δημήτρη Γεωργαντά (2/9), ο οποίος καταφέρεται με αρκετή κακία εναντίον του Στεφ. Κασιμάτη για το ατόπημά του με το σχόλιο περί του κ. Κατρούγκαλου και δεν συμφωνώ μαζί του όταν επικαλείται την παροιμία «να σε κάψω Γιάννη μ’ κ.λπ. κ.λπ.». Με την επίκληση αυτής της παροιμίας, ο επιστολογράφος αποδίδει δόλον εις τον κ. Κασιμάτη υπαινισσόμενος ότι αυτός, ο Κασιμάτης δηλαδή, ήταν γνώστης της ασθένειας του κ. Κατρούγκαλου όταν έγραφε το σχόλιό του και από τη μια τον «έκαψε», ενώ από την άλλη –με την ανασκευή και τη συγγνώμη του– τον «άλειψε λάδι».
Προσωπικά, το mea culpa του κ. Κασιμάτη καθώς και το δικό σας mea maxima culpa, με καλύπτουν πλήρως, διότι προέρχονται από ευπρεπείς άνδρες με μόνο ψόγον ότι ο Κασιμάτης είναι δηκτικός, είρων και ενίοτε εξοργιστικός προς αυτούς που σχολιάζει, πλην όμως ο κ. Γεωργαντάς μπορεί κάλλιστα να επιλέξει να μην τον διαβάζει, όπως άλλωστε το δηλώνει ευθαρσώς στην επιστολή του. Σίγουρα πάντως ο κ. Γεωργαντάς θα κατανοεί ότι άλλοι αναγνώστες της εφημερίδος, όπως και εγώ, θα τον διαβάζουμε και θα περιμένουμε πώς και πώς τη δεύτερη σελίδα της «Καθημερινής».