Κύριε διευθυντά
Αφορμή για την αποστολή του παρόντος αποτέλεσε η εξαιρετική επιστολή του δρος Α. Στέφου («Κ» της 10-10-2020, σελ. 8) υπό τον τίτλο «Λαμπρά, μεγάλα ονόματα αθανάτων Γάλλων φιλελλήνων σε δρόμους της πρωτεύουσας», με επίκεντρο τον μεγάλο Βίκτωρα Ουγκώ, όπου επίσης μνημονεύονται ο, εξίσου μεγάλος συγγραφέας και πολιτικός, Francois-Auguste-Rene υποκόμης (vicomte) de Chateaubriand (εξελληνισμένο όνομα Σατωβριάνδος) και ο ποιητής και στιχουργός Pierre de Beranger (εξελληνισμένο όνομα Βερανζέρος). Ομως, ονόματα και άλλων Γάλλων φιλελλήνων έχουν δοθεί σε δρόμους των Αθηνών, ακριβώς στην αυτή περιοχή.
Η οδός Καρόλου, που συνδέει την πλατεία Καραϊσκάκη με την οδό Μάρνη, φέρει το όνομα του βασιλέως της Γαλλίας Καρόλου Ι΄ (1824-1830), τελευταίου ηγεμόνα του πρεσβύτερου κλάδου των Βουρβόνων, που η στέψη του, με την εθιμοτυπία του παλαιού καθεστώτος (Αncien Regime), στις 29-5-1825, στο Καθεδρικό Ναό της Ρενς, αποτέλεσε την τελευταία μιας παράδοσης που άρχισε από την εποχή της βασιλείας του Λουδοβίκου Ζ΄ (1137-1180).
Ομως, σημαντικός σταθμός της, ούτως ή άλλως, αυταρχικής διακυβερνήσεώς του υπήρξε η αποστολή γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο (28-8-1828), υπό τον Νικολά-Ζοζέφ, μαρκήσιο Μαιζόν (1771-1840), στρατάρχη και ομότιμο της Γαλλίας, κατά του Ιμπραήμ, γεγονός που χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τους φιλελεύθερους κύκλους της Γαλλίας. Αποτέλεσμα της δράσης του υπήρξε η ανακατάληψη των φρουρίων της Κορώνης, Μεθώνης, Νεοκάστρου (Ναβαρίνου – σημερινής Πύλου) και του Ρίου των Πατρών. Την περίοδο αυτή στη Γαλλία υπήρξε κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον συντηρητικό, αλλά μετριοπαθή, υποκόμη Μαρινιάκ.
Ο στρατιωτικός Κάρολος-Νικόλαος, βαρώνος Φαβιέρος (1782-1855), υπήρξε επίσης επιφανής Γάλλος φιλέλληνας που έδρασε στην Ελλάδα από το 1825 έως τα μέσα του 1828. Μετά ένα σύντομο ταξίδι στη χώρα μας (1824) επανήλθε το 1825, όταν η ελληνική κυβέρνηση του ανέθεσε αμέσως τη διοίκηση του τακτικού στρατού στο Ναύπλιο και μετείχε, στο διάστημα της παραμονής του, όλων των μαχών των Ελλήνων. Το 1842 ανακηρύχθηκε επίτιμος Ελληνας πολίτης και ο βασιλεύς Οθων του απένειμε τον ελληνικό Μεγαλόσταυρο.
Κλείνοντας μνημονεύω τον, επίσης, δράσαντα στην Ελλάδα επί της βασιλείας του Καρόλου Ι΄, Γάλλο υποναύαρχο, Henri Daniel Gauthier, κόμη (comte) de Rigny (εξελληνισμένο όνομα Δεριγνύ), ο οποίος έφτασε στη Μήλο στις 2 Μαΐου 1822 και στις 27 Ιανουαρίου του 1823 ανέλαβε τη διοίκηση της Γαλλικής Ναυτικής Μοίρας του Αιγαίου (Escadre du Levant). H στάση του κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας υπήρξε φιλική προς τους Ελληνες. Στην ιστορική ελληνική μνήμη παραμένει, κυρίως, για τη συμμετοχή του, ως επικεφαλής της Γαλλικής Μοίρας, στην καθοριστική, για την τύχη του Αγώνα, Ναυμαχία του Ναυαρίνου (18-10-1827), στην οποία έλαβε μέρος επιβαίνοντας στη φρεγάτα «Μήδεια».
Ιωαννης Κ. Θεοδωροπουλος, Δικηγόρος, τ. αντιπρόεδρος Εθνικού Θεάτρου