Κύριε διευθυντά
Η Εγκελέτα ήλθε στην Αθήνα από την Αλβανία πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Δεν άλλαξε το όνομά της με ένα ελληνικό και πάντα δήλωνε, σε όποιον τη ρωτούσε, τόπο καταγωγής την Αλβανία. Καιρό τώρα, διάβαζε για να δώσει εξετάσεις, για να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Η πολυπόθητη μέρα ήταν η περασμένη Πέμπτη. Κάθισε, με μεγάλο άγχος, απέναντι στην τετραμελή επιτροπή εξέτασης και απάντησε πολύ καλά στις περισσότερες ερωτήσεις. Κάποια στιγμή ρωτήθηκε αν γνωρίζει τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας. Μετά την καταφατική απάντηση ρωτήθηκε αν μπορεί να τον απαγγείλει. Η Εγκελέτα είπε ναι, και σηκώθηκε να τον πει. Γνωρίζοντας το χρόνιο σοβαρό πρόβλημα υγείας της, οι εξεταστές τής είπαν πως δεν είναι απαραίτητο να σηκωθεί. Η Εγκελέτα απάντησε πως δεν γίνεται να απαγγέλλει τον ύμνο και να κάθεται. Εκλεισε τα μάτια για αυτοσυγκέντρωση και άρχισε, όχι να απαγγέλλει τον ύμνο, αλλά να τον ψάλλει. Λίγο πριν από τη δεύτερη στροφή, ένα παρατεταμένο χειροκρότημα και φωνές «μπράβο» την ανάγκασαν να ανοίξει τα μάτια της. Ηταν από τα τέσσερα μέλη της επιτροπής.
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0
Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.