Κύριε διευθυντά
Είναι γεγονός ότι η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, οι αστοχίες και οι παραλείψεις του δημιουργούν καχύποπτους πολίτες.
Στην περίπτωση της πανδημίας όμως οι πολίτες έχουν απέναντί τους ξεκάθαρα επιστημονικά δεδομένα, απειλή για την ίδια τη ζωή τους και τη ζωή των δικών τους, καθώς και χιλιάδων συμπολιτών τους. Βέβαια ο ιός είναι αόρατος, τα αποτελέσματά του όμως είναι απολύτως ορατά και αντιληπτά. Επομένως πρέπει να υποθέσουμε ότι μια μερίδα συμπολιτών μας όχι ευκαταφρόνητη, όχι μόνο απεχθάνεται την επιβολή της νομιμότητας, έστω και για το καλό τους, αλλά με όπλο πάντα την καχυποψία, απέναντι σε κάθε είδους εξουσία, κρατική αλλά και επιστημονική, προβάλλει μια επαναστατικότητα, νομίζοντας ότι κάνει αντίσταση, ενώ κατά βάθος πρόκειται για μια παιδαριώδη «μαγκιά».
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιβολή της μάσκας ή του εμβολίου.
Ψυχολογικά, οι θεωρίες συνωμοσίας που κυκλοφορούν ερμηνεύονται και σαν μια υπεκφυγή από μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε λογικά, που μας φοβίζει και είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμη. Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές αυτές παθογένειες από τη συντεταγμένη πολιτεία και τα αρμόδια όργανά της;
Κάποιες ιδέες, που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν, μας δίνουν ειδικοί επιστήμονες, όπως ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Παντείου Π. Παναγιωτόπουλος, που σε ένα άρθρο του στην «Καθημερινή» (19-9-20) τονίζει ότι πρέπει να βγουν μπροστά (π.χ. στις τηλεοράσεις και στα άλλα ΜΜΕ) οι άνθρωποι που κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους, από τη δική μας αμέλεια, απερισκεψία ή και άρνηση του ιού. Υπάρχουν, συνεχίζει, χιλιάδες ανοσοκατεσταλμένοι, άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα ή σοβαρές ασθένειες, και μια μόλυνση από COVID-19 θα ήταν μοιραία για την κατάσταση της υγείας τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αναπόφευκτο να πεθάνουν.
Ο δε Θεόδ. Γεωργακόπουλος («Καθημερινή», 17-10-20) κάνει μια άλλη τολμηρή πρόταση. Με τη σύμφωνη γνώμη των οικογενειών τους, να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των νεκρών (όπως γίνεται σε περίπτωση ατυχημάτων). Και καταλήγει… Ο χαμός τους δεν ήταν αναπόφευκτος. Ο χαμός των επομένων δεν πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτος. Η απώλειά τους είναι μια τραγωδία.