Κύριε διευθυντά
Εξαιρετική η επιστολή του αρχιτέκτονα – πολεοδόμου κ. Α. Τριποδάκη, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο Σαββάτου της 6ης Ιανουαρίου. Ο επιστολογράφος ορθώς επισημαίνει ότι για την καταστροφή της αττικής γης υπάρχει συνέργεια μεταξύ κράτους – νομοθέτη και πολιτών – πελατών.
Η σημερινή εικόνα της Αθήνας και της Αττικής οφείλεται στην αστυφιλία που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 και έχει ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση του 1/3 του πληθυσμού της χώρας στην πρωτεύουσα. Το κράτος, για να μη δυσαρεστήσει τους πολίτες – πελάτες, χορήγησε ανεξέλεγκτη αύξηση στους συντελεστές δόμησης και αδιαφόρησε για τη δημιουργία επαρκών κοινόχρηστων χώρων. Σήμερα η Αθήνα έχει γίνει ένα μεγάλο πάρκινγκ αυτοκινήτων, με πολυώροφες πολυκατοικίες αμφίβολης αισθητικής και λειτουργικότητας, δηλαδή μια πόλη μη φιλική για τους κατοίκους της.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω μερικές από τις αιτίες που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση:
• Εμείς οι πολίτες αδιαφορούμε για την προστασία του δημόσιου χώρου, τον οποίο θεωρούμε προέκταση της πίσω αυλής του σπιτιού μας. Θα πρέπει η νέα γενιά να αποκτήσει περιβαλλοντική συνείδηση. Χρειάζεται κατάλληλη αναμόρφωση της σχολικής εκπαίδευσης, αρχίζοντας από το δημοτικό.
• Οι πολιτικοί αποφεύγουν να πάρουν τα αναγκαία μέτρα φοβούμενοι ότι θα δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους τους και δεν θα επανεκλεγούν. Υπενθυμίζω ότι όταν ο τότε υπουργός Δημοσίων Εργων κ. Στέφανος Μάνος έλαβε συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση της καθημερινής ζωής στην πόλη μας (υποχρεωτική δημιουργία χώρου στάθμευσης στις νέες οικοδομές, απομάκρυνση αυτοκινήτων και μεγαφώνων από την Πλάκα, πεζοδρόμηση των οδών Βαλαωρίτου και Βουκουρεστίου) δεν επανεξελέγη.
• Οι νέες οικοδομές στην πόλη κατασκευάζονται χωρίς μελέτη εφαρμογής και με περιορισμένη παρουσία του επιβλέποντος μηχανικού, αφού η αμοιβή επίβλεψης είναι ανεπίτρεπτα μικρή και καλύπτει μόνο τα έξοδα μετακίνησης. Η ποιότητα της κατασκευής εξαρτάται από την πείρα του εργολάβου, ο οποίος όμως έχει κύριο μέλημα το κέρδος.
• Η προστασία των διατηρητέων κτιρίων. Τα κτίρια αυτά αποτελούν κόσμημα για την πόλη, η διατήρησή τους όμως (αναπαλαίωση και χρήση) συνεπάγεται δυσανάλογο οικονομικό βάρος για τον ιδιοκτήτη. Πρέπει επομένως να υπάρξει ουσιαστική οικονομική συμμετοχή του κράτους ή του δήμου στις δαπάνες αναπαλαίωσης – λειτουργίας.
• Κατάργηση – τσιμεντοποίηση των ρεμάτων της Αττικής, με πρόσφατο παράδειγμα το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ΣτΕ με πρόσφατη απόφασή του ζητάει να απογραφούν όλες οι αυθαίρετες κατασκευές που βρίσκονται μέσα στο ρέμα της Πικροδάφνης, να μην επιτραπεί η νομιμοποίησή τους και να δρομολογηθεί η κατεδάφισή τους. Πρόκειται για 41 πολυκατοικίες, 25 διώροφα κτίσματα, 85 μονοκατοικίες, 15 επαγγελματικούς χώρους και 11 βοηθητικούς. Η κατασκευή τόσων αυθαιρέτων σημαίνει ότι αρκετοί και συγκεκριμένοι δημόσιοι ή δημοτικοί υπάλληλοι παρανόμησαν. Πρέπει να υπάρξει έλεγχος για τον εντοπισμό των υπευθύνων.
Εκτός όμως από τα αρνητικά στοιχεία που επιβάρυναν την πόλη μας τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν και μερικά θετικά. Αναφέρω ενδεικτικά τη λειτουργία του υπόγειου σιδηροδρόμου (μετρό). Η λειτουργία του έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κυκλοφορίας των Ι.Χ. αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης και τη μετάθεση της αφετηρίας των λεωφορείων από το κέντρο σε περιφερειακούς σταθμούς μετρό. Αμεσο αποτέλεσμα, η μείωση των καυσαερίων στην ατμόσφαιρα. Ας ελπίσουμε ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια καλύτερη Αθήνα.